Producer: Jennifer Yuh Nelson
Titel: Darkest Minds
Genre: Sci-fi, thriller
Duur: 1h 44 min
Release datum: 2 augustus 2018
Acteurs: Bradley Whitford, Mandy Moore, Amandla Stenberg
Gezien: 10 Augustus 2018
♥♥

Samenvatting:
Imprisoned by an adult world that now fears everyone under 18, a group of teens form a resistance group to fight back and reclaim control of their future.

Recensie
Ik wil vaker naar de bioscoop gaan. Mijn vriend en ik gaan een filmpas nemen op Pathé zodat we vaker nacho’s kunnen eten films kunnen kijken. Voordat we dat wilden doen, wilden we eerst een testfilm doen, om te zien of de bioscoop nacho’s heeft bevalt. En toen dacht ik, misschien is het wel leuk om filmrecensies te schrijven. Let me know of je het leuk vindt in de comments!

Afgelopen week gingen we dus naar The Darkest Minds, een boekverfilming van het gelijknamige boek van Alexandra Bracken. Normaal gesproken lees ik altijd eerst het boek voor ik naar een boekverfilming ga, maar dat heb ik dit keer niet gedaan. Vooral omdat ik niet nog een keer een boek van Bracken wilde lezen. Ik las Passenger en daar moest ik echt doorheen worstelen. Het boek zat vol met plotholes, ging ontzettend langzaam, was ongeloofwaardig en de personages waren vlak. Ik had dus geen zin om Darkest Minds te lezen, maar hoopte dat de film beter was.

Ik vond de film oké. De nacho’s waren beter. Het was vermakelijk, maar ik denk niet dat ik hem nog een keer wil zien en ik zou hem ook niet zo snel aanraden. Het thema vond ik interessant. In het verhaal worden kinderen getroffen door een mysterieuze ziekte. De meeste kinderen overlijden, maar de overlevenden krijgen speciale krachten. Sommigen worden heel slim, anderen kunnen dingen laten vliegen of mensen laten doen wat ze willen (Imperio!). De overheid wordt bang en sluit de kinderen op in kampen die hen moet genezen, maar eigenlijk gewoon bedoeld zijn om de volwassenen te beschermen.

De hoofdpersoon, Ruby, gespeeld door Amandla Stenberg, bekend als Rue van The Hunger Games, weet uit een kamp te ontsnappen en probeert samen met een groepje andere jongeren te overleven. Nu ik er zo over nadenk, hebben ze niet echt een duidelijk doel voor ogen, behalve niet nogmaals in een kamp terecht komen. Uiteraard zit er een liefdesrelatie in het verhaal en uiteraard is dit een love triangle. Want het zal eens niet.

Er zat behoorlijk veel actie in de film en dat was wel goed uitgewerkt. Ook de ‘bijzondere krachten’ waren geloofwaardig. Al vind ik het verschil van de krachten wat oneerlijk verdeeld. Superslim zijn is niet echt te vergelijken met dingen kunnen laten vliegen, lijkt me (en het is ook maar de vraag of superslimme kinderen echt bedreiging vormen).

Minder goed vond ik de personages. Sowieso dat jongens en meisjes blijkbaar geen vrienden kunnen zijn maar dat er altijd een liefdesrelatie uit voortkomt. En dat personages dan al niet meer zonder elkaar kunnen terwijl ze elkaar net 2 dagen kennen. Ook was er op een gegeven moment een personage dat half dood lag te gaan, maar verliefd persoon nummer 1 rende gewoon langs zijn beste vriend om bij het meisje te kunnen zijn, die zelf niets mankeerde. Vond ik nogal ongeloofwaardig.
Daarnaast hadden de personages niet echt diepgang. Ze maakten keer op keer dezelfde keuzes zonder ergens echt over na te denken en leken niet echt een ontwikkeling door te maken. Misschien komt dat nog in deel twee.

Ten slotte, ik kan hier niet te veel over zeggen want ik wil het einde niet voor jullie spoilen maar wat Ruby deed op het einde, om ervoor te zorgen dat ze verder kon gaan, vond ik écht niet oké. Het was egoïstisch en onnodig en frustreerde me nogal.

Hoewel ik het thema leuk vond en de actie goed was uitgewerkt, vond ik dit geen goede film. Personages waren vlak en maakten keuzes waar ik het absoluut niet mee eens was. Daarnaast zijn er wat keuzes gemaakt in deze film die ik niet goed begrijp. Uiteindelijk geef ik dit boek 2 sterren.