Auteur: V.E. Schwab
Titel: The invisible life of Addie Larue
Genre: Young Adult, historische fictie (soort van)
Taal: Engels
Jaar: 2020
ISBN: 9781789095593
Aantal pagina’s: 560
Gelezen: Augustus 2021
♥♥♥♥♥

Omslagtekst:
France, 1714: in a moment of desperation, a young woman makes a Faustian bargain to live forever-and is cursed to be forgotten by everyone she meets.

Thus begins the extraordinary life of Addie LaRue, and a dazzling adventure that will play out across centuries and continents, across history and art, as a young woman learns how far she will go to leave her mark on the world.

But everything changes when, after nearly 300 years, Addie stumbles across a young man in a hidden bookstore, and he remembers her name.

Recensie:
Deze was leuk! Ik heb Color of magic van V.E. Schwab al eeuwen in mijn kast staan, maar toch las ik deze eerder, terwijl ik deze pas eerder dit jaar gekocht heb. Het plot intrigeerde me en hoewel het wel een vrij duidelijke creative writing prompt was, vind ik het boek goed geschreven en goed uitgewerkt.

Het verhaal gaat over Addie die opgroeit in 18e eeuws Frankrijk. Van haar wordt verwacht dat ze naar de kerk gaat, zich netjes gedraagt, trouwt, kinderen krijgt en een goede moeder/echtgenote wordt. Addie zelf wil vrij zijn, en de wereld zien. Vriendin en dorpsgenoot Estele leert Addie dat er meer goden zijn om naar te bidden, goden die daadwerkelijk antwoorden, in tegenstelling tot de Christelijke god. But never pray to the gods that answer after dark, waarschuwt ze. Dus Addie bid tot god en offert aan de Oude Goden. En het werkt, tot ze uitgehuwelijkt wordt. Ze bid, rent weg, en bid en offert en heeft niet door dat het donker wordt…

En zo raakt Addie vervloekt om vergeten te worden. Niemand onthoudt haar en ze kan geen bewijs van bestaan achterlaten. Ze kan alleen voor eeuwig leven, vergeten door eenieder die haar de rug toekeert.

Tot er op een gegeven moment een jongen/man komt die haar wel herinnert…

Ik vond het een erg sterk verhaal. Origineel en goed uitgewerkt. Het boek heeft veel herhaling (en veel pagina’s) maar dat past goed bij het plot: een leven van 300 jaar zal veel herhaling hebben en dat is ook wat er gebeurt. Addie voert telkens dezelfde gesprekken met dezelfde mensen, die zich dat niet herinneren. Doordat het boek veel herhaling bevat, past het bij de stijl van Addie’s leven, maar het wordt voor de lezer geen enkel moment saai.

Daarnaast is het boek prachtig geschreven en zijn er hele mooie zinsconstructies en dingen om over na te denken. Al snel na het beginnen in dit boek moest ik een potlood pakken en de mooie passages onderstrepen (iets wat ik eigenlijk nooit doe). Op een gegeven moment zat ik echter zo in het verhaal dat ik niet alle mooie zinnen meer heb geregistreerd of gemarkeerd.

Het boek zet je ook aan het denken over wat belangrijk is in het leven.

Ten slotte eindigt het boek origineel en anders dan ik had verwacht. Ik had twee eindes in mijn hoofd maar de auteur koos voor een andere en ik vond het fijn dat dit mooie verhaal geen cliché einde kreeg.