Auteur: Katy Regan
Titel: Kleine grote liefde
Genre: Contemporary
Taal: Nederlands
Jaar: 2018
ISBN: 9789402701517
Aantal pagina’s: 411
Gelezen: September 2018
♥♥♥♥

Ik wil uitgeverij HarperCollins Holland bedanken voor dit recensie exemplaar!

Omslagtekst:
Zac Hutchinson, tien jaar oud, verzamelt feitjes: octopussen hebben drie harten, Usain Bolt is de snelste man op aarde, er zijn maar drie dieren met een blauwe tong. Maar niemand vertelt hem het enige feit dat hij écht wil weten: wie zijn vader is en waar die is. Alles wat zijn moeder erover loslaat, is dat Zacs vader de enige man is waarvan ze ooit echt heeft gehouden. Zac besluit dat er niks anders op zit dan op zoek te gaan. Samen met zijn astmatische maatje Teagan probeert hij zijn moeder haar happilyever- after te geven. Maar waar Zac snel achter komt, is dat mensen soms een hele goede reden hebben om te verdwijnen.

In een verhaal over de impact van verlies, geheimen en leugens op een gezin, laten de personages zien dat liefde – hoe klein of hoe groot ook – altijd overwint.

Een ontroerende roman over familierelaties, schuld en de kracht van tweede kansen.

Recensie
Ik kreeg het mailtje van HarperCollins met het persbericht en de vraag of ik het wilde recenseren. Het klonk als een prachtig verhaal, geschreven vanuit het perspectief van een kind. Ik wilde het dan ook dolgraag lezen en mijn gevoel klopte; het is een prachtig boek.

Het verhaal wordt verteld vanuit Zac, zijn moeder Juliet en zijn opa Mick. Daardoor weet je als lezer dingen die Zac niet weet en dat houdt de spanning erin. Maar tegelijkertijd weet je niet alles. Pas aan het einde kom je erachter wat er nu precies die avond is gebeurd dat Zac’s vader Liam verdween. Die combinatie van meer weten dan de personages, terwijl sommige personages dan weer meer weten dan de lezer, houdt het verhaal vlot en spannend en zorgt ervoor dat je door blijft lezen. Want ooit zullen ze wel de waarheid vertellen, toch?

Daarnaast waren de personages kleurrijk. Zac was aandoenlijk in zijn onwetendheid, en zijn rol als het gepeste-dikke-jongetje, maar kon ook goed de held uit hangen. Juliet is sterk in haar liefde voor haar zoon, maar het moederschap is niet hetgeen dat haar definieert. Daarom is het zo goed dat ook zij een stem gekregen heeft. Veel moeders in boeken zijn alleen maar moeders, en hebben zelf geen wensen, verlangens of twijfels. Dat maakt ze nogal vlak. Juliet heeft niet alleen liefde voor Zac, maar ook verdriet en twijfels over het verlies van Liam, over zichzelf en ze heeft zo haar eigen problemen waar Zac ogenschijnlijk niets van af weet. Dan Mick, ten slotte, die als enige het hele verhaal weet. Ik vond zijn inzichten niet altijd veel toevoegen, maar zoals ik al zei, zijn zinspelingen op de avond van de verdwijning houden het verhaal spannend. Ook hij krijgt een geschiedenis en heeft zijn sterktes en zwaktes.

Het verhaal leest erg prettig en vlot. Het is een vrij dik boek, maar dat deert niet. Je gaat er erg snel doorheen. Ik vond het een fijn boek om te lezen en hoop mer van deze auteur onder ogen te krijgen!