Auteur: Voltaire
Titel: Candide
Genre: Literatuur
Taal: Engels
Jaar: 1759
ISBN: 9780486266893
Aantal bladzijden: 94
Gelezen: 25 – 27 oktober
♥♥♥
Achterkanttekst
Brought up in the household of a powerful Baron, Candide is an open-minded young man, whose tutor, Pangloss, has instilled in him the belief that ‘all is for the best’. But when his love for the Baron’s rosy-cheeked daughter is discovered, Candide is cast out to make his own way in the world.
And so he and his various companions begin a breathless tour of Europe, South America and Asia, as an outrageous series of disasters befall them – earthquakes, syphilis, a brush with the Inquisition, murder – sorely testing the young hero’s optimism.
(bron)
Review
Candide is een boek dat ik – wederom – voor college heb moeten lezen. Het verhaal gaat over Candide die een reis maakt samen met Pangloss. Deze reis is niet vrijwillig, hij wil eigenlijk alleen bij zijn geliefde zijn, maar hij wordt telkens opgepakt waardoor hij moet vluchten. Zo maakt hij een reis door Europa, terwijl er verschrikkelijke dingen gebeuren.
Het boek geeft kritiek op het optimisme, omdat Candide telkens heel erg optimisch blijft, terwijl er mensen gemarteld, vermoord of verkracht worden. Het is best wel vreemd dat hij zo optimistisch blijft terwijl er de ene verschrikking na de andere verschrikking gebeurt en dat maakt zijn optimisme niet heel erg geloofwaardig, vandaar dat het kritisch is.
Ik vond het wel een leuk boek. Het zijn korte, beknopte hoofdstukjes waardoor je gemakkelijk even snel een hoofdstuk kan lezen. Ook vond ik het verhaal wel interessant.
Wel moet ik zeggen dat ik op een gegeven moment zoiets had van ‘nou weten we het wel’, omdat er zo veel erge dingen gebeuren dat je gewoon telkens weet dat er weer iets gaat gebeuren. En dat haalt de spanning compleet weg. Je weet niet wat er zal gebeuren, maar wel dat het iets ergs zal zijn. Het is gewoon te veel. Wat dat betreft maar goed dat het een dun boekje is.
Ik heb er verder niet erg veel over te zeggen. Ik heb het boek drie sterren gegeven omdat ik het toch wel leuk vond, al werd het op een gegeven moment wel te veel.
Grappig, ik heb ‘Candide, ou l’optimisme’ laatst ook gelezen voor school.