Auteur: Vladimir Nabokov
Titel: Lolita
Genre: Literatuur
Taal: Engels
Jaar: 1955
ISBN: 9780141023496
Aantal bladzijden: 361
Gelezen: 5-10 oktober
♥♥♥♥

Lolita, light of my life, fire of my loins. My sin, my soul. Lo-lee-ta

Achterkanttekst:
Humbert Humbert is a middle-aged, fastidious college professor. He also likes little girls. And none more so than Lolita, whom he’ll do anything to possess. Is he in love or insane? A silver-tongued poet or a pervert? A tortured soul or a monster? …Or is he all of these?

Review
Don’t judge me, maar wat een boek! Wat een mooi boek! De eerste keer dat ik dit boek tegenkwam, ik weet nog wat ik zei: ‘Gadverdamme, dat boek wil ik niet lezen hoor!’ Een studiegenootje van me is helemaal weg van dit boek en het werd ook vaak in m’n studie genoemd. Stiekem werd ik er wel nieuwsgierig naar. Ik moest het voor het vak verboden boeken gaan lezen, en toen ik het boek tegenkwam in Waterstone’s, kon ik het dan ook niet laten liggen.

Ik vermoed dat jullie het boek wel kennen, maar ik zal nog wel even vertellen waar het over gaat. Humbert Humbert, een 37 jarige man, wordt verliefd op Lolita, een 12 jarig meisje. Ik ga verder niet teveel erover zeggen, want spoilers, maar ik ga jullie wel vertellen wat ik ervan vind.

Ik heb hierboven de eerste zin al geciteerd. De bekende eerste zin van Nabokov. Prachtige taal, vinden jullie niet? En zo is het hele boek geschreven. De taal is werkelijk prachtig en dat maakt het boek ook een stuk mooier.

Behalve dat het mooi geschreven is, is het ook goed geschreven. Je leest alles vanuit het perspectief van Humbert Humbert, en zoals hij Lolita manipuleert, manipuleert hij ook de lezer. Je gaat helemaal mee in zijn gedachten en alles volgt elkaar zo logisch op, terwijl het natuurlijk helemaal niet kan wat er gebeurt.
Dat maakt het ook literatuur, het is lastig. Je hebt continu medelijden met Humbert, terwijl het eigenlijk gewoon een viespeuk is. Wat hij voor jonge meisjes voelt is walgelijk, het kan niet, en toch roept het verhaal niet snel weerstand op. Dat vind ik echt heel erg knap gedaan van Nabokov.
Een vriendin van me zei erover ‘Als Lolita een paar jaar ouder was geweest, was het een romantisch liefdesverhaal geweest’, en dat is ook zo. Het is een mooi boek, maar het onderwerp is verschrikkelijk; en dat maakt het juist zo goed.

Ik zit zelf heel erg te worstelen met dit boek. Ik vind het heel erg mooi, maar ik mag het van mezelf niet mooi vinden. En ik weet niet zo goed wat ik hier nu mee aan moet. Wel is het heel erg duidelijk waarom dit boek verboden is geweest, juist omdat het geen afkeer opwekt.

4 sterren voor dit boek. Nabokov heeft dit zo ontzettend goed gedaan, ik zou het hem niet na kunnen doen. Om je lezer zo in tweestrijd te laten zijn vanwege een boek, vind ik echt heel erg goed gedaan. Bravo.