Zo voel ik me momenteel ook een beetje. Ik bedacht me dat over iets meer dan een maand, Nanowrimo weer begint. Voor diegene die niet weten wat dat is, het is de National Novel Writing Month, waarin het de bedoeling is dat je een boek schrijft van minsten 50.000 woorden in één maand. In november is het weer zo ver!

Even een kleine zijsprong, met de introweek gingen we naar het literatuurhuis. Daar kwam een dichteres en voor ze begon met voordragen, vroeg ze ons onze ogen dicht te doen en onze hand in de lucht te steken als we ooit een boek zouden willen schrijven. Ik heb toen ook mijn hand opgestoken. Als je een aantal jaren geleden aan me had gevraagd wat ik later wilde worden ‘als ik groot was’ (ik heb overigens de moed opgegeven, want ‘groot’ zal ik nooit worden), had ik waarschijnlijk als antwoord ‘schrijfster’ gegeven. Ik vond het geweldig om verhalen te schrijven.

Maar ik heb het al een hele tijd niet gedaan. Ik bedacht me dat ik dit jaar met de nanowrimo mee wilde doen, en zeker nu mijn moeder zo lief was om haar oude typemachine van zolder af te halen. Maar ik heb al een hele tijd niet geschreven. Hoe moet ik beginnen?

Bloggen gaat me vrij gemakkelijk af. Maar echt verhalen? En dan vooral ook goede verhalen (dus niet van die standaard kinderlijke verhaaltjes over een meisje dat een jongen leuk vindt, die haar dan weer niet ziet staan ofzo), dat wordt toch wat lastiger.

Hebben jullie misschien wat tips voor me?