Auteur: Patrick Ness & Rovina Cai
Titel: And the ocean was our sky
Genre: Magisch Realisme, adaptatie
Taal: Engels
Jaar: 2018
ISBN: 9780062860729
Aantal pagina’s: 160
Gelezen: November 2021
♥♥♥♥

Omslagtekst:
With harpoons strapped to their backs, the proud whales of Bathsheba’s pod live for the hunt, fighting in the ongoing war against the world of men. When they attack a ship bobbing on the surface of the Abyss, they expect to find easy prey. Instead, they find the trail of a myth, a monster, perhaps the devil himself…

As their relentless Captain leads the chase, they embark on a final, vengeful hunt, one that will forever change the worlds of both whales and men.

With the lush, atmospheric art of Rovina Cai woven in throughout, this remarkable work by Patrick Ness turns the familiar tale of Moby Dick upside down and tells a story all its own with epic triumph and devastating fate.

Recensie:
Ik heb er superlang over gedaan om Moby Dick uit te lezen zodat ik eindelijk aan het niet meer zo nieuwe boek van Patrick Ness kon beginnen. And the ocean was our sky is namelijk een adaptatie, en ik kan geen adaptatie lezen zonder eerst het origineel gelezen te hebben.

Nou, daar ben ik dan meer dan een jaar mee bezig geweest. Hoewel het geen slecht boek is, is Moby Dick gewoon ontzettend langdradig en saai geschreven, met veel nietszeggende hoofdstukken en moeilijk taalgebruik. Lees mijn hele recensie hier.

Anyway, hij is uit dus ik kon aan de adaptatie beginnen! En ergens vond ik dat wel eng, want als het nou niks bleek te zijn? Dan had ik al die tijd en moeite en energie voor niks in Moby Dick gestopt.

Maar gelukkig was dat niet het geval. Want dit boek is in veel gevallen het tegenovergestelde van Moby Dick. In de strijd mens versus walvis, was in Moby Dick de mens de hoofdpersoon en de walvis de vijand, en in dit boek waren het de walvissen die op mensen jaagden. Was Moby Dick saai en langdradig, terwijl And the ocean was our sky kort en prachtig geschreven. Echt zo’n boek waarvan je iedere zin rustig en met aandacht wil lezen, omdat het zo mooi geschreven is.

Er zitten veel verwijzingen naar het origineel en ook in thematiek passen ze goed bij elkaar. Moby Dick gaat over obsessies en dit boek gaat over angst en ook dat zijn twee kanten van dezelfde medaille.

Vreemd genoeg vond ik dit boek veel humaner dan Moby Dick. De walvissen zijn jagers, en hoewel ik niet echt begrijp hoe dat in z’n werk gaat (walvissen met harpoons op hun rug gebonden en op de een of andere manier hebben ze ook schepen? Dat is eigenlijk het enige minpunt aan dit boek, want daar snapte ik niks van), laat dit boek wel zien dat niet iedereen die aan de kant van de vijand staat, ook de vijand is. Niet alle Duitsers waren slecht in de tweede wereldoorlog en niet alle mensen zijn slecht in de strijd tegen walvissen. Dat terwijl Kapitein Ahab geen enkele walvis zou sparen. De walvissen zijn humaner dan de mensen.

De illustraties zijn prachtig en voegen veel toe. Ze passen perfect bij het mooie taalgebruik en maken het gehele boek echt helemaal af. Ik heb ervan genoten en kan dit boek iedereen aanraden. Zeker zodat ik er dan met ze over kan praten, want volgens mij is dit een heerlijk boek om samen uit te pluizen. Ik denk dat er nog veel meer onder de oppervlakte zit.