Auteur: Catherine Castro en Quentin Zuttion
Titel: Noem me Nathan
Genre: Graphic Novel, LGBTQ+
Taal: Nederlands
Jaar: 2021
ISBN: 9789045125039
Aantal pagina’s: 144
Gelezen: November 2021
♥♥♥

Omslagtekst:
De puberteit is voor veel jongeren verwarrend, maar voor Nathan is het extra heftig. Hij voelt zich verraden door zijn eigen veranderende lichaam. Die borsten horen niet bij hem! Wanneer Nathan in de spiegel kijkt, ziet hij hoe zijn omgeving hem ziet: als een meisje. Door zijn wanhoop sluit Nathan zich af voor vrienden en familie. Maar wanneer hij zich langzaam maar zeker openstelt, reageert zijn omgeving liefdevol en kan hij beginnen aan de reis naar wie hij werkelijk is. 

Recensie:
Toen ik meehielp op Roze Woensdag in Nijmegen, hadden we een kraam van de bibliotheek waarop we goede LGBTQ+ boeken uitgestald hadden. Voor de hand liggende titels die iedereen wel kent (Becky Albertalli, Adam Silvera), nieuwe titels zoals Gloei van Edward van de Vendel, maar ook wat boeken die ik zelf nog niet kende. Het boek Noem me Nathan lag er ook (en ja, wel uitgezocht door mij want zoeken op lgbtq+ boeken is best makkelijk), maar ik had hem nog niet gelezen. Veel mensen raadden het boek echter aan, en wezen erop en zeiden dat hij erg goed was, dus hoogste tijd om hem zelf te gaan lezen.

Maar nu heb ik hem uit en ik vind hem eigenlijk niet zo spannend. Ik ben van mening dat het goed is dat er steeds meer boeken komen die transseksualiteit als onderwerp hebben. Aan de ene kant voor lezers die hier zelf mee worstelen, maar ook om ervoor te zorgen dat anderen hier begrip voor krijgen. Empathie opwekken. Dus wat mij betreft, blijf zoveel mogelijk van dit soort boeken schrijven en publiceren.

Maar dan vind ik ook weer dat er boeken moeten zijn waar een personage trans is, zonder dat dit gelijk het onderwerp van het boek is. Een verhaal over een jongen die met draken vecht, bergen beklimt, een jongen die toevallig in een meisjeslichaam is geboren. Zoiets.

In dit boek is de seksualiteit en onzekerheid van Nathan wel echt het onderwerp. En dat is goed, maar ik vond het boek zelf niet heel bijzonder. De illustraties zijn matig, het verhaal is hak op de tak en maakte soms echt geen sense. Het kruiste wel braaf alle hokjes af, maar verder zat er niet veel in.

Ik denk dat ik dit boek zou aanraden aan mensen die zelf strugglen, al las ik een recensie op goodreads van een transseksuele jongen die zei dat dit boek echt juist was geschreven door cis mensen die er niks van snappen. Daar kan ik niet echt over oordelen. Maar dat is inderdaad sowieso een goede doelgroep voor dit boek, mensen die meer willen weten over hoe het is om trans te zijn. Maar ook denk ik dat het boek gewoon thuishoort op scholen zodat jongeren meer boeken lezen over mensen zoals zichzelf of mensen die juist anders zijn dan zij.