
Auteur: Paulo Coelho
Titel: De winnaar staat alleen
Genre: Literatuur
Taal: Nederlands
Jaar: 2019
ISBN: 9789024567942
Aantal pagina’s: 615
Gelezen: April 2021
♥♥♥♥
Omslagtekst:
Stap binnen in de wereld van de Superklasse van producers, topacteurs, ontwerpers en modellen, van opkomende sterretjes en has beens. Het verhaal speelt zich af tijdens het filmfestival in Cannes, tegen het decor van de mode- en filmwereld. Coelho laat ons in deze omgeving van overdaad en uitzinnigheid zien wat de gevolgen kunnen zijn van onze obsessie met roem.
Igor, een gedreven en schatrijke Russische ondernemer, zoekt slachtoffers die hij kan offeren in naam van de liefde, waarmee hij een signaal wil geven aan zijn ex-vrouw Ewa. Omdat hij er heilig van overtuigd is dat zijn band met Ewa voorbestemd is, heeft hij haar bezworen dat hij hele werelden zou kunnen verwoesten om haar terug te krijgen. Wie zijn die onschuldige slachtoffers en wat vertellen zij over de wereld waarin we leven?
Recensie:
Ik zocht boeken die zich afspeelden in de Franse riviera en kwam toen dit boek tegen. Coelho kende ik al van De Alchemist, een boek dat ik erg goed vond en ook dit verhaal klonk interessant, dus ging het snel op de lijst.
Het verhaal speelt zich af in Cannes, tijdens het jaarlijkse film festival. Het festival is altijd een enorm evenement en in dit boek komen meerdere mensen aan bod. Het hele boek beschrijft slechts één dag, maar wel vanuit veel verschillende perspectieven. Het gaat om rijk en beroemd zijn, iets waar alle hoofdpersonen, met uitzondering van Igor, naar streven.
Ik vond het een erg goed boek. Het laat zien wat roem en rijkdom doet met mensen en hoe ver ze gaan om te krijgen wat ze willen. Tegelijkertijd gaat het er ook over dat dit alles een illusie is. Het is nooit goed genoeg en mensen willen altijd meer, meer, meer.
Tegelijkertijd is er Igor, die ervan overtuigd is dat hij boven dit alles staat. Boven mensen en hun verlangens. Het enige wat hij wil, is zijn Ewa terug en de manier waarop hij dat voor elkaar zal krijgen, is door werelden te verwoesten.
Er zit erg veel in het boek. Typisch zo’n verhaal dat je meerdere keren moet lezen om alle lagen te kunnen destilleren. Ik vond hem erg sterk, en het is fijn geschreven. De vertaling is wat oudbollig, maar dat is niet heel erg storend.