Auteur: Thomas Olde Heuvelt
Titel: Hex
Genre: Horror, thriller, fictie
Taal: Nederlands
Jaar: 2013
ISBN: 9789024573349
Aantal pagina’s: 343
Gelezen: Juli 2019
♥♥♥

Omslagtekst:
Het pittoreske dorpje Beek is in de greep van de zeventiende-eeuwse Wylerheks, die met haar dichtgenaaide mond en ogen de bewoners de stuipen op het lijf jaagt. Haar aanwezigheid is een lang bewaard geheim, maar wanneer een groep jongeren viral besluit te gaan, laat de heks de gemeenschap afglijden naar middeleeuwse praktijken…

Recensie:
Terwijl mijn collega’s druk aan de slag waren met de verhuizing van de bibliotheek in Beek, kreeg ik de e-mail dat mijn reservering voor Hex klaarlag in onze bibliotheek. Wat een timing!

Ik wilde dit boek heel graag kopen tijdens de spannende Boekenweken dit jaar, omdat Thomas Olde Heuvelt ook het geschenk schreef. Helaas was het boek toen overal uitverkocht, dus reserveerde ik hem maar bij de bieb en moest ik op mijn beurt wachten tot ik hem kon lezen.

Ik had in het begin wat moeite met de schrijfstijl. Het boek is heel feitelijk en afstandelijk geschreven. Toen ik daar eenmaal aan gewend was, zat ik echter wel zo in het verhaal en bleef ik telkens doorlezen omdat ik wilde weten wat er zou gebeuren.

Het boek is razend spannend. Veel mensen hadden me ook succes gewenst met de nachtmerries, maar ik vond dit echt enorm meevallen. Zo eng vond ik het verhaal niet, maar spannend was hij zeker!

Toen ik het boek net uit had was ik erg onder de indruk. We hebben weinig van dit soort goede boeken in oorspronkelijk Nederlands en ik vind het dan ook echt een knap debuut.

Ken je dat, dat je soms je mening over een boek bijschaaft een tijdje nadat je het hebt gelezen? Want dat was bij mij het geval met dit boek. Er begon op een gegeven moment iets te knagen, iets waardoor ik het boek toch minder goed vond dan toen ik hem net uit had. Ik realiseerde me dat dat de personages waren. Ik voelde en leefde niet met ze mee. Als er iemand stierf, nouja, jammer dan. Ik was niet gehecht aan de personages en dat vind ik erg jammer want dat zou juist heel goed passen bij dit boek.

Iets wat ik wel heel goed vond, en daarin herkende ik Stephen King, was het concept van monsters versus mensen. Zijn het altijd de monsters die verschrikkelijk zijn, of zijn het ook de mensen die monsters kunnen zijn? Dat kwam in dit boek ook goed naar voren en dat vond ik erg sterk.

Ik heb wel echt genoten van dit boek. Ik ging er razendsnel doorheen en ik ben nieuwsgierig naar wat we nog meer kunnen verwachten van deze auteur!