Auteur: Sarah J. Maas
Titel: a Court of Frost and Starlight
Serie: A court of Thorns and Roses #3.1
Genre: YA Fantasy
Taal: Engels
Jaar: 2018
ISBN: 9781681196312
Aantal pagina’s: 229
Gelezen: Mei 2018
♥♥♥

Omslagtekst:
Feyre, Rhys, and their close-knit circle of friends are still busy rebuilding the Night Court and the vastly-changed world beyond. But Winter Solstice is finally near, and with it, a hard-earned reprieve.

Yet even the festive atmosphere can’t keep the shadows of the past from looming. As Feyre navigates her first Winter Solstice as High Lady, she finds that those dearest to her have more wounds than she anticipated–scars that will have far-reaching impact on the future of their Court.

Recensie
Dit is een novelle die zich afspeelt na het derde boek van de Acotar serie. Lees hier ook de recensies van deel één, twee en drie.

Ik keek zo erg uit naar dit boek! Ik heb echt genoten van de Acotar serie en toen het nieuws kwam dat Sarah J. Maas met een novelle bezig was in dezelfde serie, was ik samen met een heleboel mensen super enthousiast. Ik bestelde hem op bol.com zodat hij binnen zou komen op de dag dat hij uitkwam – twee dagen voor we naar Venetië vertrokken. Uiteindelijk was hij later dan verwacht, maar hij kwam nét op tijd om toch nog mee te kunnen in de koffer.

Afijn, recensietijd. Ik heb gemixte gevoelens over dit boek. Aan de ene kant heb ik er echt van genoten omdat ik het heerlijk vond om weer terug in de wereld te zijn, terug bij Feyre en Rhysand. Soms leer je personages kennen en dan lijken het bijna vrienden van je te worden, ken je dat? En het lezen van dit boek bracht me weer bij hen terug.

Aan de andere kant… er was niet echt een plot. Er gebeurt eigenlijk niks, ze zijn alleen aan het voorbereiden voor het vieren van de Winter Solstice. De Acotar serie was juist zo sterk omdat er vanalles gebeurde dat je niet zag aankomen. Het was razend spannend. Dat was allemaal niet zo bij deze novelle. Het was meer een huiselijke setting, mensen die zich klaar maken voor kerst en cadeautjes kopen en dat soort dingen. Hoewel ik het dus heel fijn vond om terug in de wereld te zijn, was dit verhaal niet echt boeiend…