Director: Tyler Perry
Titel: Nobody’s fool
Genre: Drama, comedy, romance
Duur: Te lang 1h 50 min
Release datum: 17 januari 2019
Acteurs: Tifany Haddish, Tika Sumpter en Whoopi Goldberg
Gezien: 17 januari 2019
♥

Samenvatting:
A woman is released from prison and reunites with her sister. She soon discovers that her sister is in an online relationship with a man who may not be what he seems.

Recensie
De films die deze maand in de bioscoop verschijnen, zijn volgens mij niet echt noemenswaardig. De afgelopen tijd kwamen er zoveel goede en leuke films uit (a Star is Born, Bohemian Rhapsody, The Nutcracker, Mary Poppins returns…) maar in januari is er niet echt iets waar ik super graag naartoe wil. Ik zag de trailer van deze film en die leek me wel leuk en grappig, en met een relevant onderwerp: catfishing. Omdat we nu een bioscoopabonnement hebben en het zonde is om 20 euro te betalen en dan de hele maand niet te gaan, leek deze ons wel leuk om te bekijken, al zou het niet een film zijn waarvoor ik een kaartje zou kopen.

Maar hij was echt best wel slecht en langdradig. Alle grappige stukjes zaten al in de trailer (lees: alle stukken met Whoopi erin) en die grappen hadden we dus al gezien. Verder is de film flauw, voorspelbaar en lijken er een paar twijfelachtige moralen in te zitten.

Hoofdpersoon Danica heeft genoeg ellende te verduren gehad van vorige relaties. Een eerder vriendje vroeg haar ten huwelijk, ze plande de bruiloft en kocht een jurk, en toen ging hij ervandoor met iemand anders. En nu heeft ze al een jaar een relatie met ene Charlie, die op een olieplatform werkt en die ze daarom nog nooit gezien heeft. Wanneer haar zus uit de gevangenis komt, is ze ervan overtuigd dat Danica gecatfished wordt en gaan ze op zoek naar de echte Charlie.
Tot zover, prima. Dan krijgt Danica een relatie en alles lijkt goed te gaan en dat is voor mij het punt waarop de film had moeten stoppen. Maar dat doet het niet. Want Danica is zelf ook niet zo’n fijn persoon. Hoewel ze de hele tijd zit te janken dat mannen vreselijk zijn en je zullen kwetsen, behandelt ze haar nieuwe liefde als grof vuil – terwijl ze vervolgens nog steeds verder gaat met zichzelf zielig voelen.

Wanneer ze op een gegeven moment een date heeft met iemand die alleen maar over zichzelf praat en ze het overduidelijk niet naar haar zin heeft (ze blijft maar shotjes drinken om het toch nog een beetje naar haar zin te hebben), besluit ze om toch met haar date naar huis te gaan en in het bed te belanden. Niet alleen vindt Danica zichzelf zielig en is ze hypocriet, ze heeft blijkbaar ook geen ruggengraat.

Waar ik me ook enorm aan stoorde, is de hoeveelheid fouten en ongeloofwaardigheden die in de film zitten. Ik kan niet veel voorbeelden geven want hoewel ik deze film echt heel slecht vond, wil ik hem alsnog niet spoilen. Een voorbeeld dat geen spoiler is: een personage vertelt dat hij opgevoed is door een alleenstaande moeder – om in de volgende zin te praten over zijn vader die toch een rol heeft gespeeld in zijn jeugd.

Daarnaast zitten er een heleboel lijntjes in de film, die worden opgezet maar niet afgemaakt, zoals dat in het begin van de film Danica’s carrière heel belangrijk is en ze op het punt staat een grote promotie te krijgen. Hier wordt vervolgens niks meer over gezegd.

De personages zijn geen personages maar plot devices. Het is allemaal heel gemaakt en niet geloofwaardig. Op een bepaald punt in het verhaal begint een personage zich opeens heel anders te gedragen zonder dat daar een reden voor is. Het is een totaal ander persoon geworden. Andere personages, zoals Danica’s zus, Tanya, is meer een typetje dan een geloofwaardig karakter.

Nobody’s fool lijkt te willen zeggen dat acties geen consequenties hebben. Je kan iemand superslecht behandelen en dan met minimale moeite diegene toch weer terug krijgen. Een andere boodschap is wat Danica letterlijk zegt: ‘Zijn er dan geen goede donkere mannen die niet in de gevangenis hebben gezeten?’ het antwoord van Tanya is dat een man pas een man wordt als hij in de bak heeft gezeten. En dat draagt de film ook uit. Twee (donkere) mannen die niet in de gevangenis hebben gezeten zijn echte eikels, terwijl iemand die wel veroordeeld is, de perfecte man lijkt te zijn.

Last but not least; de film is súper cliché. Wanneer Danica met iemand naar bed gaat, hem vervolgens wegstuurt om hem te gaan bekritiseren aan de telefoon met haar beste vriendin, blijkt hij – shocking – nog niet weg te zijn en alles gehoord te hebben.

Ik kan echt nog wel uren doorgaan over waarom deze film zo slecht is, maar deze post is nu al bijzonder lang. Ik zou Nobody’s fool overslaan als ik jullie was. En als je dan toch een bioscoopabonnement hebt, zoals ik, kan je beter nog een tweede keer naar Fantastic Beasts gaan…