Auteur: Stephen King
Titel: It
Genre: Horror
Taal: Engels
Jaar: 1986
ISBN: 9781473666931
Aantal pagina’s: 1392
Gelezen: Oktober 2018
♥♥♥♥

Omslagtekst:
‘They float…and when you’re down here with me, you’ll float, too.’

To the children, the town was their whole world. To the adults, knowing better, Derry Maine was just their home town: familiar, well-ordered for the most part. A good place to live.

It was the children who saw – and felt – what made Derry so horribly different. In the storm drains, in the sewers, IT lurked, taking on the shape of every nightmare, each one’s deepest dread. Sometimes IT reached up, seizing, tearing, killing . . .

The adults, knowing better, knew nothing.

Time passed and the children grew up, moved away. The horror of IT was deep-buried, wrapped in forgetfulness. Until they were called back, once more to confront IT as IT stirred and coiled in the sullen depths of their memories, reaching up again to make their past nightmares a terrible present reality.

Recensie:
Toen de meest recente film van IT uitkwam, intrigeerde dit boek me al. Daarvoor wilde ik er niets van af weten. Ik ben bang voor clowns en hou niet van horror en ik zou er niet eens over hoeven na te  denken of ik dit boek zou willen lezen. Maar toen de film uit kwam, werd ik toch wel nieuwsgierig. Ik kende het beeld van het jongetje met de gele jas en de rode ballon, en natuurlijk de clown. Verder wist ik niets van dit verhaal en ik vroeg me af wat IT nu eigenlijk met die kinderen deed. Maar goed, geen denken aan dat ik die film zou gaan kijken, dus ik vergat het weer. En toen kwam Halloween en wilde ik wat enge boeken gaan lezen. En toen stak It weer de kop op. Ik plaatste een poll op mijn instagram met de vraag of ik hem zou moeten lezen, want ook mijn nieuwsgierigheid was weer gewekt. En als antwoord kreeg ik een volmondig ‘hell yes’. Er zat niets anders op…

Ik heb er best wel lang over gedaan. Dat is ook wel logisch, want het boek is meer dan 1300 pagina’s. Hoewel ik van sommige mensen heb gehoord dat ze het langdradig vonden, vond ik het boek op geen enkel moment saai. King neemt de tijd om zijn personages te beschrijven, zowel wanneer ze kinderen zijn, als wanneer ze volwassen zijn. Dat maakt dat ieder personage een uitgebreid achtergrondverhaal krijgt en tot leven komt. Er is geen enkel stereotiep personage in dit boek, omdat iedereen zijn eigen bijzondere karaktertrekken heeft. Er zijn geen flat characters. Wat King heel goed doet, is de lezer kennis laten maken met de personages door hun acties. Hij geeft geen eindeloze beschrijvingen, maar bouwt scene na scene waarmee je de personages leert kennen. Hoewel het boek dus heel dik is, is niks overbodig en heeft alles een functie.

Is het verhaal eng? Ik vond van wel. Er waren behoorlijk wat scenes die ik creepy vond, maar overall was het meer de sfeer van het verhaal waar ik kippenvel van kreeg. Daardoor wilde ik af en toe niet meer verder lezen (zeker ’s avonds laat) en pakte ik dan liever iets wat wat minder creepy was. Ik vind het wel heel bijzonder hoe King deze sfeer kan oproepen. Ik moet zeggen dat ik minder bang was dan ik van te voren had verwacht. Hoewel ik het boek een aantal keren aan de kant heb gelegd, wilde ik wel telkens weer verder lezen.

Het verhaal is dus ook spannend. Je gaat ook wel redelijk snel door het verhaal heen, omdat je telkens wil weten wat er gaat gebeuren en wat er is gebeurd. Je voelt aan wanneer er enge stukken komen en op die manier weet King de spanning op te drijven. Maar soms zitten er ook onverwachte enge stukken in, waardoor je nooit weet waar je aan toe bent. Zo is het hele boek spannend.

Het is ook heel goed opgebouwd. Er wordt voortdurend gewisseld van perspectief en van tijd. Dan zijn ze kinderen en dan weer volwassenen. Het is allemaal in elkaar verweven en alles is met elkaar verbonden.

Over het algemeen ben ik best wel positief over dit boek. Ik heb het dan ook vier sterren gegeven. Ik moet wel zeggen dat er een scene was die naar mijn mening niet oké en ook best wel onnodig was. Redelijk ver op het einde van het boek zat er een scene met alle kinderen en ik wil dit niet spoilen, dus dit doe ik niet, maar wat ze deden vond ik ongeloofwaardig en best wel niet oké. Wie het boek ook gelezen heeft, weet denk ik wel welke scene ik bedoel.

Afgezien daarvan was het een goed avontuur. Het was goed uitgewerkt en spannend en ik denk dat ik niet meer kan zeggen dat ik niet van horror boeken hou. Het zal wel even duren tot ik er weer een op pak, maar het is wel een genre waar ik nog eens naar terug wil keren. Maar misschien dan iets zonder clowns…

Andere boeken van Stephen King die ik heb gelezen: Sleeping Beauties en Under the Dome