Auteur: Adam Silvera
Titel: They both die at the end
Genre: YA, contemporary met een vleugje fantasy
Taal: Engels
Jaar: 2017
ISBN: 9780062457790
Aantal pagina’s: 368
Gelezen: April 2018
♥♥♥♥♥
Omslagtekst:
On September 5, a little after midnight, Death-Cast calls Mateo Torrez and Rufus Emeterio to give them some bad news: They’re going to die today.
Mateo and Rufus are total strangers, but, for different reasons, they’re both looking to make a new friend on their End Day. The good news: There’s an app for that. It’s called the Last Friend, and through it, Rufus and Mateo are about to meet up for one last great adventure—to live a lifetime in a single day.
Recensie:
Dit boek is echt een achtbaan. Ik luisterde hem via Storytell in de auto op weg naar werk en op weg naar huis. Maar gaandeweg ging ik thuis steeds vaker dingen doen waarbij ik naar het verhaal kon luisteren want het is zó goed en geweldig en spannend.
Laat ik beginnen bij het begin. Of eigenlijk, het einde. Voordat ik aan dit boek begon, vond ik de titel en het concept best wel stom. Want als je al weet dat je hoofdpersonages aan het einde doodgaan, is het verhaal dan nog wel spannend? Het antwoord is: Ja, dat is het zeker!
In het verhaal krijg je een telefoontje op de dag dat je doodgaat. Je weet niet hoe of precies wanneer, alleen dat het ergens in de komende 24 uur gaat gebeuren. En dát maakt het verhaal razend spannend. Hoofdpersonen Mateo en Rufus vinden elkaar via de ‘last friend app’, een app waarbij je kan aangeven dat je vandaag doodgaat en waarbij je iemand kan zoeken om die laatste dag mee door te brengen.
Het klinkt allemaal best wel luguber, en dat is het eigenlijk ook wel. Maar aan de andere kant is het ook mooi; als je weet dat je nog maar een dag te leven hebt, wil je die dag zo goed mogelijk besteden. Dat zet je als lezer ook aan het denken. Wij hebben natuurlijk geen ‘deathcast’ die je opbelt wanneer je laatste dag aangebroken is (en ik denk dat ik daar best wel heel erg blij om ben) en iedere dag kan dus die laatste zijn. Wat zou je willen doen op die laatste dag? Het roept vragen op van wat nu echt belangrijk is in het leven en waar je je tijd wel of niet mee wil verdoen. Het zette mij echt aan het denken.
Ik vond dit echt een prachtig verhaal over vriendschap. Rufus en Mateo zijn heel verschillend, maar gaandeweg komen ze erachter dat ze toch goed bij elkaar passen. Zonder verwachtingen maken ze plezier om hun laatste dag zo fijn mogelijk te laten zijn. De personages zijn erg goed uitgewerkt en komen tot leven vanuit het papier. Je hebt echt het gevoel dat je ze zelf kent en dat jij als lezer ook een van hen ‘laatste vrienden’ bent.
Zoals ik al zei, het verhaal was super spannend. Je weet dat ze het einde van het boek niet gaan overleven, maar je weet niet hoe het gaat gebeuren. Telkens weer denk je (en de personages zelf ook), is dit het, is dit het, is dit het? En dat houdt het verhaal razend spannend. Tot het daadwerkelijk gebeurt, en dan is het verdrietig. Toch kan je er als lezer wel vrede mee hebben, omdat je weet dat zij, samen met jou, een prachtige laatste dag hebt beleefd. Een andere manier waarop de auteur spanning weet op te bouwen, is het gebruiken van bijzonder veel verhaallijnen. Zowel Mateo als Rufus hebben een eigen verhaallijn, maar dat geldt ook voor hun vrienden en personages die zij niet kennen. Mateo en Rufus zijn namelijk niet de enigen die vandaag gebeld zijn, en ook andere ‘Dekkers’ (ik weet niet hoe je het schrijft want ik heb het dus als luisterboek geluisterd), mensen die die dag overlijden, krijgen een kleine rol in het verhaal. Zo wordt de situatie en het verhaal compleet gemaakt en bouwt de auteur spanning op door de aandacht af te leiden van de hoofdpersonages.
Ten slotte zit er ook humor in het verhaal verwerkt. Ik heb enkele keren hardop moeten lachen. Zoals wanneer een vriendin van Rufus haar dochter Penny aan hem geeft en daarbij zegt: ‘Penny for your thoughts?’. Flauw, maar leuk. En zo waren er meerdere momenten waarop ik moest lachen.
Dit verhaal is dus echt een achtbaan en heeft alles wat een goed verhaal zou moeten hebben. De personages zijn goed uitgewerkt en hebben diepgang, het verhaal is spannend en geeft een lach en een traan. Ik geef hem 5 sterren en raad hem jullie allemaal aan!
Hoi Mariska
Wat een toffe recensie! Ik wil nu al snel naar de bieb om dit boek te gaan halen.
Mag ik even een domme vraag stellen: wat is “Storytell”?
Hey Athea! Dankjewel, fijn om te horen! Het is ook echt een goed boek 🙂 Ben benieuwd wat je ervan vindt!
Ah, helemaal geen domme vraag, hoor! Storytel is een app met luisterboeken. Volgens mij is het iets van een tientje per maand en dan kan je onbeperkt luisterboeken luisteren op je telefoon!
Pingback: Recensie: What if it’s us | Down the rabbit hole