Auteur: Holly Black
Titel: White Cat
Serie: Curse Workers #1
Genre: YA fantasy
Taal: Engels
Jaar: 2010
ISBN: 9780575096714
Aantal pagina’s: 320
Gelezen: January 2018
♥♥

Omslagtekst:
Cassel comes from a family of curse workers: people who have the power to change your emotions, your memories, your luck, by the slightest touch of their hands. And since curse work is illegal, they’re all criminals. Many become mobsters and con artists. But not Cassel. He hasn’t got magic, so he’s an outsider; the straight kid in a crooked family. You just have to ignore one small detail – he killed his best friend, Lila, three years ago.

Cassel has carefully built up a facade of normalcy, blending into the crowd. But his facade starts to crumble when he finds himself sleepwalking, propelled into the night by terrifying dreams about a white cat that wants to tell him something. He’s noticing other disturbing things, too, including the strange behavior of his two brothers. They are keeping secrets from him. As Cassel begins to suspect he’s part of a huge con game, he must unravel his past and his memories. To find out the truth, Cassel will have to outcon the conmen.

Recensie:
Met kerst had ik wat geld gekregen dat ik uit wilde geven aan boeken (want, duh) en toen kwam ik ergens dit boek tegen. Nu heb ik zelf de meest schattige witte katjes ever en ik kon het dus ook niet laten om dit boek te kopen toen ik het tegenkwam.

Ik vond het verhaal en de setting origineel. Wat ik minder goed vond aan deze setting, was dat er heel miniem worldbuilding was toegepast. Het is een wereld die lijkt op die van ons, maar toch ook weer niet omdat er allemaal mensen rondlopen die magie hebben, maar dit niet mogen gebruiken. De hoofdpersoon Cassel komt uit een familie van Curse workers maar er wordt niet echt duidelijk uitgelegd wat dat precies inhoudt. Of dat alle mensen zijn die magie hebben, of slechts een deel, en hoe het zich verhoudt tot de mensen die dit niet zijn of geen magie hebben. De hele setting blijft vaag en ik moest constant terugbladeren omdat ik dingen niet begreep. Dat vind ik vervelend. Je kan best in het begin van je verhaal je setting duidelijk maken en iets aan worldbuilding doen: dat geeft het verhaal meer duidelijkheid en meer diepgang. Het is hier meer een suggestie dan dat het echt opgebouwd wordt, en dat vind ik jammer, want dat haalt het hele verhaal naar beneden.

Ik denk dat het misschien komt doordat ik de helft niet snapte, maar het is een verhaal dat me niet echt raakte. Het liet me koud wat er met de hoofdpersonage gebeurde en of alles wel goed zou aflopen. Dat is wel zonde, want het plot is op zich goed bedacht en er zitten ook wel onverwachte wendingen in die ik niet zag aankomen. Maar omdat het verhaal niet echt spannend was en ik niet met Cassel meeleefde, was het allemaal niet zo boeiend. Het is dan ook niet echt een verhaal dat lang blijft hangen. Ik ben het grootste deel nu al weer vergeten. Ik weet ook niet of ik deel twee wil gaan lezen. Ergens wel, want ik hou er niet van om series niet uit te lezen, maar ik ben bang dat ik eerst deel één opnieuw moet lezen, omdat ik er anders helemaal niet in kom. En ik weet niet of ik daar zin in heb…