Auteur: Michael Scott
Titel: The alchemist
Serie: The secrets of the immortal Nicholas Flamel #1
Genre: Jeugd, fantasy
Taal: Engels
Jaar: 2007
ISBN: 9780552562522
Aantal pagina’s: 390
Gelezen: maart 2017
♥♥♥

Omslagtekst:
Nicholas Flamel was born in Paris on 28 September 1330. Nearly seven hundred years later, he is acknowledged as the greatest Alchemyst of his day. It is said that he discovered the secret of eternal life. The records show that he died in 1418. But his tomb is empty and Nicholas Flamel lives. The secret of eternal life is hidden within the book he protects – the Book of Abraham the Mage. It’s the most powerful book that has ever existed. In the wrong hands, it will destroy the world. And that’s exactly what Dr. John Dee plans to do when he steals it. Humankind won’t know what’s happening until it’s too late. And if the prophecy is right, Sophie and Josh Newman are the only ones with the power to save the world as we know it. Sometimes legends are true. And Sophie and Josh Newman are about to find themselves in the middle of the greatest legend of all time.

Recensie
Ik heb deze serie jaren geleden al gelezen, toen ik nog op de middelbare school zat. Een vriend van me was er fan van, leende de boeken aan me uit, en binnen no time verslond ik de hele serie. Omdat herlezen tof is (ik ben inmiddels de tel kwijt hoe vaak ik Harry Potter of Alice al gelezen heb – hey, dat is eigenlijk wel een goed idee, laat ik HP nog een keer gaan lezen) besloot ik dat met deze serie ook te doen. Het leek me des te leuker omdat deze serie vol staat met referenties naar bekende personen, mythen en verhalen. Lang niet al die referenties snapte ik tijdens mijn eerste lezing (al deed ik toen hoogstwaarschijnlijk alsof dat wel zo was), maar ik herken er nu een stuk meer. Zo zit er een De Morrigan in en nu wil het toevallig zo zijn dat een van mijn poezen ook zo heet.

Anyway, herlezen dus. Ik vond het nog steeds een goed, leuk verhaal. Nicholas Flamel kennen we natuurlijk al uit Harry Potter en ook andere personages zijn bekend. Deze intertekstualiteit vind ik echt heel tof.

Het is wel duidelijk een jeugdboek. Op goodreads zag ik dat hij ook bestempeld wordt als YA, maar daar ben ik het niet mee eens. De personages zijn te jong en te stereotiep, zoals ze vaak zijn in jeugdboeken. Het is ook wat makkelijk geschreven waardoor het verhaal minder spannend wordt.

Ik vind wel dat de setting en het plot erg tof en goed bedacht zijn. De setting is goed uitgewerkt, en houdt je aandacht vast.

Ik vond het wel leuk om het boek te herlezen, maar ik vond het duidelijk minder leuk dan de eerste keer dat ik het las. Inderdaad, ik begrijp meer van de verwijzingen, maar stiekem worden die toch ook wel uitgelegd, dus zelfs als je de personages niet kent, is dat geen ramp, maar het is wel leuk als je kennis van de originele verhalen erbij hebt. Het verhaal is wat kinderlijker dan ik me kan herinneren en dat vind ik jammer. Ik weet niet of ik de rest van de serie ook ga herlezen. Ik ben toch wel nieuwsgierig maar ik vind het jammer dat dit boek tegenviel, terwijl ik het eerst zo leuk vond.