Auteur: Tahereh Mafi
Titel: Furthermore
Genre: YA, fantasy, sprookjesachtig, Alice adaptatie
Taal: Engels
Jaar: 2016
ISBN: 9781101994764
Aantal pagina’s: 416
Gelezen: December 2017
♥♥♥♥

Omslagtekst:
Alice Alexis Queensmeadow 12 rates three things most important: Mother, who wouldn’t miss her; magic and color, which seem to elude her; and Father, who always loved her. Father disappeared from Ferenwood with only a ruler, almost three years ago. But she will have to travel through the mythical, dangerous land of Furthermore, where down can be up, paper is alive, and left can be both right and very, very wrong. Her only companion is Oliver whose own magic is based in lies and deceit. Alice must first find herself—and hold fast to the magic of love in the face of loss.

Recensie:
Ik kwam dit boek tegen bij de garage sale van Blossom Books. Ik kende het boek eigenlijk nog niet, alleen de auteur, van een serie die ik ook nog niet gelezen heb (whoops). Maar de achterkanttekst sprak me enorm aan en het boek ziet er zo mooi uit. Het lijkt een Alice Adaptatie, hoewel ik heb gehoord dat de auteur zelf zegt dat dit niet het geval is. Goed, over auteursintentie kan ik uren doorgaan, maar als je je hoofdpersoon Alice noemt en het verhaal gaat over een mysterieuze, vreemde wereld waar niets is waar het lijkt, dan zitten daar zeker elementen in die op Alice zijn gebaseerd.

In ieder geval. Ik begon met lezen en verloor mezelf meteen in deze dromerige wereld. De wereld is vreemd, maar goed opgezet. Je kunt het echt voor je zien, hoe vreemd alles ook is. Mafi weet hoe worldbuilding werkt!

Het verhaal zelf vond ik ook erg mooi. Het heeft een goed plot en het is spannend. Je blijft doorlezen. Het verhaal is niet moeilijk geschreven en leest vlot. Het is een verrassend verhaal vol met onverwachte wendingen die ik niet zag aankomen, en daar hou ik wel van.

De personages zijn bijzonder kleurrijk (pun intended). Ze komen tot leven op het papier en raken je als echte mensen. Ze maken het verhaal interessant en levendig, en ze passen goed in de wereld waar ze zich bevinden.

Ten slotte vond ik de hoofdstuktitels heel erg leuk. Dat waren tekeningetjes, vaak van een vos, en dan stond er iets als ‘more chapters this way’. Leuk gedaan, vond ik. En heel erg Alice-y.