Auteur: Brianna Wolfson
Titel: Het leven gaat niet altijd over roze
Originele titel: Rosie colored glasses
Genre: fictie, chicklit, contemporary
Taal: Nederlands
Jaar: 2018
ISBN: 9780778330691
Aantal pagina’s: 336
Gelezen: maart 2018
♥♥♥

Ik wil uitgeverij HarperCollins Holland bedanken voor dit recensie exemplaar!

Omslagtekst:
Rosie gaat dansend door het leven, terwijl Rex juist heel serieus is. Als ze elkaar ontmoeten, wordt Rex meegezogen in de tornado van Rosies liefde. Helaas houdt de relatie tussen de twee uitersten geen stand: Rosie is onweerstaanbaar, maar ze is ook dodelijk vermoeiend. Hoelang houd je het vol in een wereld die uit louter roze glitters lijkt te bestaan?
Na hun scheiding probeert Willow, hun dochter, in de verschillende werelden van haar ouders te overleven. Bij Rosie is dat gemakkelijk. Ze is gek op haar sprankelende moeder, die alles door een roze bril ziet. Bij haar vader is het lastiger, want hij hee¬ het alleen maar over regels. Wanneer de wervelwind van Rosies emoties steeds heftiger wordt, ligt een gebroken hart op de loer.
Het leven gaat niet altijd over roze is een hartverscheurende maar ook troostrijke roman, die laat zien hoe je je weg kunt vinden in een wereld van extremen, en hoe je hart kan breken maar ook weer helen.

Recensie:
Ik kreeg de vraag of ik dit boek wilde recenseren. Ik koop zelf eigenlijk nooit chicklits maar ik moet toegeven dat ze soms wel echt heerlijk zijn om te lezen. Je verstand op nul en lezen over het leven van iemand anders, zonder er te veel bij na te hoeven denken. Vaak zeg ik dan ook ‘ja’ als ik de vraag krijg of ik een zo’n boek wil recenseren. Meestal bevallen ze wel, zijn ze niet bijzonder maar hoeven ze dat ook niet te zijn, maar zijn het wel fijne feelgood boeken.

Ik had in het begin wat moeite met dit boek. Ik vond Rosie bijzonder irritant en ook Rex was een vervelende vent. Ik kon er niet echt inkomen. Maar ik zette door en toen ik ze beide wat beter leerde kennen, vielen ze wel mee. Ze werden menselijker, in plaats van personages en ik kon me eigenlijk toch wel vinden in wat Rosie deed en hoe ze dacht.

Haar dochter Willow, die een tweede verhaallijn heeft, was helemaal gemakkelijk voor identificatie. Ik kon me goed vinden in hoe ze dacht en ze was dan ook al snel meer dan een personage op papier.

Wanneer je eenmaal in het verhaal zit, ga je er ook zo doorheen. Het is fijn geschreven en leest niet te moeilijk. Je kan in het verhaal kruipen en je hoofd even losmaken, al heb ik het idee dat dit boek wat meer diepgang biedt dan je gemiddelde chicklit. Niet alles is koek en ei, namelijk, zeker Rosie heeft het moeilijk. Rosie worstelt met een depressie en dat geeft een ander beeld dan je normaal gesproken zou lezen. Het geeft het verhaal wat meer diepgang en zonder dat je het doorhebt, geeft het ook stof tot nadenken als je daar behoefte aan hebt of je herkent in Rosie’s situatie. Het is echter niet heel zwaar beschreven.

Ik vond dit een mooi boek. Het is mooi geschreven en heeft een boeiend thema waar je als lezer zeker wat mee kan, maar het is tegelijkertijd een fijn boek om tussendoor te lezen omdat het niet te zwaar is.