Auteur: Marieke Nijkamp
Titel: Voor ik je loslaat
Genre: YA, mystery
Taal: Nederlands
Jaar: 2017
ISBN: 9789402700565
Aantal pagina’s: 320
Gelezen: december 2017
♥♥♥♥

Ik wil uitgeverij HarperCollins Holland graag bedanken voor dit recensie exemplaar!

Omslagtekst:
Een paar dagen voordat Corey terugkeert naar haar geboorteplaats Lost Creek in Alaska om haar beste vriendin op te zoeken, wordt deze dood aangetroffen – drijvend onder het ijs. Corey is er kapot van en kan niet geloven dat Kyra zelfmoord heeft gepleegd, zoals iedereen beweert.

Daarna lijkt in Lost Creek niets meer op vroeger. Mensen doen alsof ze een vreemde is en vertellen haar dat de dood van Kyra was voorbestemd. Maar Corey voelt dat er iets niet klopt. Welke ijzingwekkende geheimen houdt men voor haar verborgen? In de donkere koude winter van Alaska gaat ze op zoek naar antwoorden terwijl de sfeer in het dorp steeds grimmiger wordt…

Voor ik je loslaat is net zo spannend, ontroerend en mooi geschreven als 54 minuten, het boek waarmee Marieke bekend is geworden.

Recensie
Een tijdje terug kreeg ik de vraag of ik dit boek wilde recenseren. Normaal gesproken is dit niet helemaal mijn thema, maar iets in de omslagtekst sprak me toch aan. En wat ben ik blij dat ik het boek heb gelezen, want hij is ontzettend goed!

Corey is opgegroeid in een hechte gemeenschap in Alaska, Lost Creek. Iedereen kent elkaar en zorgt voor elkaar. Haar beste vriendin, Kyra, is echter een buitenbeentje. De bewoners vinden haar maar vreemd.
Corey is verhuisd en heeft haar vriendin moeten achterlaten. In de vakantie komt ze terug, maar enkele dagen daarvoor krijgt ze een telefoontje. Kyra is overleden, dood aangetroffen onder het ijs. Corey vliegt er meteen heen en eist antwoorden die ze niet krijgt. Bewoners van Lost Creek praten vol lof over Kyra, anders dan voorheen. Ze doen alsof haar dood voorbestemd was, en willen er verder niet over praten.

Als lezer krijg je een sterk onheilspellend gevoel. Iets klopt er niet, en net als Corey moet je weten wat er met Kyra is gebeurd. De waarheid wordt stukje bij beetje ontmanteld en houdt je tot de laatste pagina in spanning.

Het boek deed me enerzijds denken aan de serie Pretty Little Liars, met raadsels en mysterie, niemand die weet wat er met het vermiste meisje is gebeurd. Anderzijds leek het op Fowlowe van Eleanor Wassenberg, een hechte gemeenschap waar je snel de rillingen van krijgt.

Ik vond dit boek razend spannend en ik zou hem zeker aanraden! En misschien moet ik nu ook maar snel 54 minuten gaan lezen, het andere boek van Marieke Nijkamp, want schrijven kan ze zeker!