Auteur: Becky Albertalli
Titel: The upside of Unrequited
Genre: Ya, contemporary
Taal: Engels
Jaar: 2017
ISBN: 9780062348708
Aantal pagina’s: 336
Gelezen: mei 2017
♥♥♥

Omslagtekst:
Seventeen-year-old Molly Peskin-Suso knows all about unrequited love—she’s lived through it twenty-six times. She crushes hard and crushes often, but always in secret. Because no matter how many times her twin sister, Cassie, tells her to woman up, Molly can’t stomach the idea of rejection. So she’s careful. Fat girls always have to be careful.

Then a cute new girl enters Cassie’s orbit, and for the first time ever, Molly’s cynical twin is a lovesick mess. Meanwhile, Molly’s totally not dying of loneliness—except for the part where she is. Luckily, Cassie’s new girlfriend comes with a cute hipster-boy sidekick. Will is funny and flirtatious and just might be perfect crush material. Maybe more than crush material. And if Molly can win him over, she’ll get her first kiss and she’ll get her twin back.

There’s only one problem: Molly’s coworker Reid. He’s an awkward Tolkien superfan with a season pass to the Ren Faire, and there’s absolutely no way Molly could fall for him. Right?

Recensie
Hoewel ik dus eigenlijk dreamology wilde lezen voor de bored to death bookclub, gingen de meeste stemmen naar dit boek. Ik vond een ander boek dat ik van Albertalli las, Simon vs the homo sapiens agenda, best tof dus hoewel het niet mijn eerste keus was, begon ik wel vol goede moed aan dit verhaal.

Ik vond het best wel een leuk boek. Het is gemakkelijk geschreven en je gaat er zo doorheen. Het verhaal is leuk en ik vond de personages goed weg gezet. Reid is echt heel erg leuk en Mina ook en ik moest erg hard lachen om de oma’s. Wel vond ik Molly af en toe best irritant omdat ze de hele tijd moeilijk doet.

Net als bij het vorige boek is ook hier lgbtq weer een belangrijk thema. Gay is oké! Ik vind het fijn dat dit een thema is dat zo goed wordt aangehaald in dit boek.

Waar ik me wel bijzonder erg aan stoorde was het gebruik van het woord ‘literally’. Ik weet niet of dit de schrijfstijl van de auteur is of dat het ging om het taalgebruik van de personages (ik heb het andere boek in het Nederlands gelezen en hier viel het me totaal niet op) maar het stoorde me mateloos. Op een gegeven moment ben ik zelfs briefjes in het boek gaan plakken om te kunnen zien hoe vaak het woord gebruikt was. Ik ben de tel kwijt, maar het boek zat helemaal vol met briefjes en dus met overmatig en verkeerd gebruik van het woord ‘letterlijk’. Het was zo irritant dat ik op een gegeven moment alleen daar maar oog voor had, en niet meer voor het verhaal. En dat vind ik zonde.

Al met al een leuk boek, als je de ‘letterlijk’ er uitschrapt. Ik heb hem drie sterren gegeven. Het is een fijn boek om in een middagje uit te lezen.