Auteur: Dan Vyleta
Titel: Smoke
Genre: Literaire YA, dystopie
Taal: Engels
Jaar: 2016
ISBN:  9781474600958
Aantal pagina’s: 448
Gelezen: juni 2017
♥♥♥♥♥

Omslagtekst:
Imagine a world in which every bad thought you had was made visible. Where anger, hatred and envy appeared as thick smoke pouring from your body and soot on your skin. With society controlled by an elite who have learned to tame their darkest desires. Thomas and Charlie are friends at a boarding school near Oxford, where the children of the rich and powerful are trained to be future leaders. Charlie is naturally good, but Thomas’s father was accused of murder and Thomas fears that the same evil lies coiled inside him. Then, on a trip to London – a forbidden city shrouded in darkness – they learn that all is not as it appears. So begins a quest to find the truth, and to learn what lies beneath this world of smoke, soot and ash…

Recensie
Voor onze 3 jaar anniversary waren Luke en ik stiekem allebei vergeten een cadeautje voor elkaar te kopen. Dus we besloten gezellig samen te gaan high tea’en maar eerst een tussenstop te maken bij Broese, waar we op zoek gingen naar een cadeautje voor elkaar. Het was super grappig want ik zag hem de hele tijd heen en weer lopen maar ik kon niet zien welk boek hij in zijn handen had. Nu, dat was dit boek, Smoke. Een boek dat ik niet kende maar waarvan ik blij ben dat ik het heb leren kennen.

.Hoewel het boek wat traag begint en in het begin lastig is om in te komen, is het wel echt de moeite waard om hier doorheen te gaan. Het is een beetje Dickens-achtig geschreven. Het verhaal is politiek, dystopisch en zet je aan het denken. Als je er eenmaal in zit, is het verhaal zo spannend!

De wered is dystopisch en hij is goed neergezet. Het lijkt om onze wereld, behalve het grote verschil: de smoke die uit iedereen vloeit wanneer je negatieve gevoelens of gedachten had, vanuit een Christelijk perspectief.
De personages zijn goed neergezet, ze komen overtuigend over en lijken te leven.

Het verhaal laat zien dat niets zwart/wit is. Niemand is 100% goed maar iedereen maakt keuzes vanuit zijn eigen motivatie. Dat maakt het verhaal realistisch.

Ten slotte zit er een trope in het verhaal die in heel veel young adult voorkomt, maar er wordt hier op een creatieve manier mee afgerekend aan het einde van het verhaal en daar hou ik wel van!