Auteur: Florian Zeller
Titel: De ontsnapping van Julien Parme
Genre:  YA, realisme
Taal: Nederlands
Jaar: 2006
ISBN: 9789029565264
Aantal bladzijden: 244
Gelezen: Januari 2017
♥♥

Omslagtekst:
Een met zichzelf overhoop liggende, mythomane puberjongen zwerft door Parijs, op zoek naar liefde en troost.

Recensie
Dit was een boek dat ik voor mijn master jeugdliteratuur moest lezen. We gingen het vergelijken met Paper towns. Uiteindelijk was ik ziek en heb ik dit college gemist, dus eigenlijk heb ik voor niks door dit boek heen geploeterd.

Want ploeteren, dat was het. Hoofdpersoon Julien Parme heeft een hekel aan de wereld, loopt weg van huis en vertelt ons zijn levensverhaal. Hij is op weg om de beroemdste auteur ter wereld te worden (vindt hij zelf dan) en dus schrijft hij zijn levensverhaal op.

Dit levensverhaal is niets meer dan het gezeur en geklaag van een puber die ruzie heeft met zijn ouders en de wereld omdat hij erachter is gekomen dat niet alles om hem draait. Daarnaast liegt hij alles bij elkaar, waardoor andere mensen in problemen komen. Zo is hij verliefd op een van zijn docenten en vertelt hij aan iedereen dat hij met haar naar bed is geweest, terwijl ze in werkelijkheid alleen maar ‘hoi’ tegen elkaar hebben gezegd toen ze elkaar tegen kwamen in de pizzeria. Hoe dat uiteindelijk afloopt, krijgen we niet te horen, maar aan de reacties van de mensen aan wie hij het vertelde te horen, ziet het er niet rooskleurig uit voor de docente.

Anyway, het verhaal gaat ook nergens over. Hij loopt weg, zeurt, en komt uiteindelijk weer huilend terug gerend naar de armen van zijn moeder.