Auteur: Mhairi McFarlane
Titel: Zwart op wit
Genre: Chicklit, feelgood
Taal: Nederlands
Jaar: 2017
Uitgeverij: HarperCollins Holland
ISBN: 9789402722208
Aantal pagina’s: 384
Gelezen: Juni 2017
♥♥♥
Ik wil uitgeverij HarperCollins Holland bedanken voor dit recensie exemplaar!
Omslagtekst:
Op de bruiloft van twee collega’s wordt Edie gekust… door de bruidegom, in het zicht van de bruid. En dat terwijl ze – achtervolgd door woedende bruidsmeisjes – naar haar hotelkamer vlucht, weet ze één ding zeker: haar leven zal voorlopig niet meer hetzelfde zijn.
Gelukkig werpt haar baas haar een reddingsboei toe. Ze mag in Nottingham (want daar is hij een film aan het opnemen) de biografie van Elliot Owen, een bekende acteur, gaan schrijven. Edie twijfelt geen seconde: dag Londen, hallo Nottingham!
Een heerlijke roman over jezelf zoeken en vinden, over ontdekken waar je voor staat en wie je echte vrienden zijn … en natuurlijk over de liefde!
Recensie
Eigenlijk lees ik niet zo vaak dit soort boeken. Maar in de zomer, als het warm weer is buiten en ik de hele dag bezig ben met vechten met mijn scriptie, is het wel fijn om ’s avonds een luchtig boek op te pakken waar je niet te veel over hoeft na te denken. Ik kreeg van HarperCollins het persbericht en ik vond het boek wel leuk klinken, dus ik besloot hem te recenseren.
Wat me meteen al opviel, was dat het een gebonden boek was zonder dustjacket. Daar was ik zo blij om! De cover staat gewoon op de cover, en niet op een papiertje dat eromheen gevouwen zit! Ik hou echt niet van dat soort omslagen dus ik was hier heel blij mee.
Het verhaal is erg leuk. Edie is een personage met wie je je gemakkelijk kan identificeren, zelfs al is ze ouder dan ik ben en maakt ze keuzes die ik snel niet zou maken. Ze is vriendelijk, sympathiek en wil graag het goede doen maar komt vaak halsoverdekop in problemen terecht waar ze niet om gevraagd heeft. Het verhaal begint gelijk in volle vaart met de bruiloft, waardoor je er gelijk in zit.
Ik had gelijk dat het een boek is dat heerlijk is om te lezen met dit weer. Buiten in de zon in een opblaaszwembad met een biertje of wijntje erbij, heerlijk! Je hoeft er niet te veel bij na te denken en kan er bij ontspannen. Soms is het verhaal wat voorspelbaar, maar dat is ook gewoon een beetje het genre, denk ik.
Er is één ding wat me wel mateloos irriteerde, en dat is een fout waarvan ik niet weet of het door de originele tekst komt of door de vertaling, maar de termen biografie en autobiografie werden door elkaar gebruikt en dat klopt niet. Op de flaptekst staat het wel goed; Edie gaat aan de biografie werken van Elliot Owen. Ze zeggen echter vaak dat ze zijn autobiografe is. Dat klopt niet, je kunt niet de autobiografie van iemand anders schrijven. Pas als Elliot zijn eigen biografie zou schrijven, zou het een autobiografie worden.
Dat was het. Ik heb het boek drie sterren gegeven. Het is leuk, leest vlot en fijn weg en zeker in de zon. Het is echter niet echt bijzonder waardoor het naar mijn mening niet meer dan drie sterren verdiend, maar het is zeker een fijn tussendoortje!