Auteur: Caren Lissner
Titel: Het (niet zo) coole leven van Carrie Pilby
Genre: YA roman, chicklit, feelgood
Taal: Nederlands
Jaar: 2017
Uitgeverij: HarperCollins Holland
ISBN: 9789402722901
Aantal bladzijden: 368
Gelezen: maart 2017
♥♥♥

Ik wil uitgeverij HarperCollins Holland bedanken voor dit recensie exemplaar!

Omslagtekst:
Het leven is hard als je een genie bent. Tot die conclusie komt Carrie Pilby nadat ze op belachelijk jonge leeftijd is afgestudeerd en nu in haar eentje in een appartementje in New York woont. Ze hoort er gewoon niet bij, en de enige persoon die ze regelmatig ziet, is haar therapeut.
Hij komt met een vijfstappenplan om haar te helpen de `positieve aspecten van sociale interactie’ te ontdekken. Carrie blijft veel liever thuis in haar bed liggen, maar besluit toch de uitdaging aan te gaan, hoewel ze nu al opziet tegen punt drie van de lijst: maak een afspraakje met een jongen die je ook echt leuk vindt…

Review
Eigenlijk is dit niet echt een boek dat ik snel zelf zou uitkiezen. De cover en de titel zijn me te meisjesachtig, denk ik. Het doet me denken aan chicklits die ik jaren geleden las maar waar ik nu vaak voorbij loop omdat ze me te clichématig overkomen. Ik zag het boek echter voorbij komen op facebook en Nanouk van DutchBookChick, eveneens een studiegenootje van me, was helemaal weg van dit boek. En door haar motivatie besloot ik toch het boek aan te vragen toen ik het persbericht kreeg en ik ben blij dat ik dat gedaan heb.

Het boek oogt als een simpele chicklit, maar het is meer dan dat. Het is een verhaal dat je aan het denken zet en meer diepgang heeft dan ik van te voren had verwacht. Ik heb het ook bestempeld als een feelgoodroman, omdat ik me nouja, er goed door voelde toen ik het uit had. Het was een uur of elf ’s avonds en normaal stort ik dan al helemaal in (ja ik weet het, het is erg) maar door het boek werd ik gemotiveerd en wilde ik dingen gaan doen!

Het personage Carrie was in het begin best wel irritant. Ze wilde eigenlijk niks en had niet door dat het aan haar zelf lag dat ze weinig vrienden heeft e.d. Als je haar wat beter leert kennen, merk je dat ze eigenlijk heel lief is en ook merkte ik dat ze stiekem best op me lijkt. Carrie maakt een duidelijke vooruitgang in het boek en dat vind ik goed.

De stijl van het verhaal is erg fijn. Het is zo geschreven dat je gelijk in het verhaal getrokken wordt en erin blijft. Het leest vlot, je hebt het boek in een mum van tijd uit.

Dit is een erg fijn boek om buiten in de zon te gaan zitten lezen. Je verstand op nul en gewoon genieten van het verhaal!