Auteur: Pierre Jarawan
Titel: De zoon van de verhalenverteller
Genre: Literatuur
Taal: Nederlands
Jaar: 2017
ISBN: 9789402716009
Aantal bladzijden: 448
Gelezen: Januari 2017
♥♥♥♥

Ik wil de uitgeverij HarperCollins bedanken voor dit recensie exemplaar.

Omslagtekst:
Samir verruilt het veilige Duitsland voor het wankele Beiroet om verleden en heden eindelijk te kunnen verbinden: wat is er gebeurd met zijn vader, die het gezin zo plotseling in de steek heeft gelaten? Het enige aanknopingspunt is een oude foto en de verhaaltjes-voor-het-slapengaan die zijn vader hem vroeger vertelde. Samirs tocht leidt door een verscheurd land, waar men niet zit te wachten op verborgen verledens. En Samir ontdekt welk verwoestend effect een familiegeheim kan hebben.

Jarawan toont een ongeëvenaarde gevoeligheid voor de conflicten in het Midden-Oosten, en tegelijkertijd voor de rijke verteltraditie uit de Oriënt. Zijn rijke en intelligente debuut vertelt een verhaal dat juist nu gelezen moet worden en laat zien waarom vaders nooit uit het leven van hun zoon mogen verdwijnen.

Review
Ik kreeg van HarperCollins een mail of ik dit boek wilde recenseren. Het leek me heel erg tof dus ik besloot het te doen. Ik schrok wel toen ik zag hoe dik het boek was (over het algemeen heb ik niks tegen dikke boeken, maar feit blijft dat ze gewoon iets langer duren), maar ik ben blij dat ik het boek gelezen heb, want iedere bladzijde was het waard.

Het is een prachtig verhaal over familierelaties, verhalen, Libanon, Duitsland en vluchtelingen. Het grootste deel van het verhaal speelt zich af in Duitsland, waar met flashbacks wordt verteld over de verhalen die de vader van Samir vertelde, over zijn vriendinnetje Yasmin en over zijn moeder. En op het moment dat alles uiteenviel, toen Samir’s vader hen verliet. Niemand weet waar hij heen is gegaan, en hij laat ook nooit meer iets van zich horen. Samir probeert verder te gaan met zijn leven, maar dat is moeilijk. Twintig jaar later besluit hij om zijn vader eindelijk te gaan zoeken, en wel in zijn geboorteland: Libanon.

We lezen veel over de geschiedenis en de politiek, met af en toe een spannend verhaal voor het slapengaan er tussendoor. We lezen hoe moeilijk het voor een jongen kan zijn om op te groeien zonder zijn vader en we lezen hoe belangrijk familiebanden zijn.

Het verhaal begint wat traag, maar als je er eenmaal in zit, dan blijf je ook in het verhaal. Je wil weten wat er met de vader is gebeurd, waarom hij weg gegaan is en waar hij nu is, maar dat is niet het belangrijkste. De familierelatie, ik heb het al gezegd, is voor mij het belangrijkste. Hoe ze met elkaar omgaan, hoe belangrijk ze voor elkaar zijn. De liefde is voelbaar, net als de wanhoop en het onbegrip wanneer de vader verdwijnt. Het is prachtig verwoord en treft je in het hart.

De schrijfstijl is af en toe wat hak op de tak, en dat stoorde me in het begin een beetje. Er zit niet altijd samenhang tussen de zinnen en dan komt er opeens een nieuwe scene die niet aangekondigd wordt met een nieuwe onderwerpregel. Dat vond ik jammer.

Desondanks kan ik het boek zeker aanraden. Het thema is goed gekozen en omdat deels ook over vluchtelingen gaat, sluit het verhaal aan bij de actualiteit, zelfs al is dit niet het hoofdonderwerp. Ik vond het een erg mooi boek: politiek, geschiedenis, vriendschap, liefde, familie, vluchtelingen; belangrijke thema’s worden in dit boek niet geschuwd, maar het is ook niet te overvloedig. Er is een goede balans gevonden tussen deze thema’s en ook tussen het heden en het nu, waardoor de lezer in spanning blijft, en blijft doorlezen. Je bent zo door de bijna 500 pagina’s heen. Een aanrader!

Voor liefhebbers van: The shadow of the wind