Auteur: Mohammed Benzakour
Titel: De koning komt
Genre: Literatuur
Taal: Nederlands
Jaar: 2015
Uitgeverij: De Geus
ISBN: 9789044531404
Aantal bladzijden: 381
Gelezen: december 2015
♥♥

Omslagtekst:
Moebdi verlaat Nederland om in zijn geboortestreek op zoek te gaan naar een bruid. Hij is een goede partij en huwbare meisjes zijn er genoeg. Maar toch gaat op deze zoektocht alles mis wat mis kan gaan. Hoffelijkheid en fatsoen verliezen het altijd van zijn lust en droombeelden als Moebdi meisjes benadert. Niet alleen de vergeefse queeste naar de ware ontmoedigt hem, ook de hardheid en de lelijkheid van de stad stellen hem teleur. Hij vindt troost bij een ezel, met wie hij het liefst de bergen in trekt om een te zijn met de natuur. Toch geeft hij niet op. Ergens moeten het geluk en de liefde op hem wachten.

Review
Dit boek kwam uit in mijn stageperiode, en ik wilde het heel graag lezen omdat er een pratende ezel in het verhaal zit. Ik sprak de auteur op Manuscripta en toen ik zei dat ik zijn boek wilde lezen, zei hij:
‘Nou, dat zou ik maar niet doen, dit boek is niet voor tere zieltjes bestemd!’
Goede manier om je boek te verkopen, vind je niet?
Anyway, ik was daardoor een beetje geërgerd, I mean, ik studeer literatuurwetenschap, ik kan echt wel wat hebben (ik heb zelfs 5 sterren gegeven aan Lolita, dat zegt toch wat? Niet dat ik dit boek met Lolita kan vergelijken, want daar komt het lang niet bij in de buurt).

Wat hij waarschijnlijk probeerde te zeggen, is dat het boek uitstekend in mijn vroegere beeld van Nederlandse literatuur past. Ik had altijd het idee dat Nederlandse literatuur voornamelijk vunzigheid betekende. Denk aan Komt een vrouw bij de dokter, of auteurs als Jan Wolkers. Inmiddels weet ik dat er ook Nederlandse literatuur bestaat waar het niet alleen maar om seks draait.

In ieder geval, De koning komt zit boordevol met vunzigheid. Het boek is onnodig grof en smerig. Om maar een voorbeeld te geven, telkens als de hoofdpersoon met iemand praat, wordt er wel een insect doodgeslagen. En dat is vaak.

De taal uit het boek is grof. Het is niet zo dat ik daar niet tegen kan omdat ik ‘een teer zieltje’ ben, maar deze grofheid heeft geen functie. Het lijkt er alleen te zijn om te shockeren en dat doet het dan ook weer niet. Het is niet nodig, en het is jammer dat er zoveel in zit. Want het onderwerp is wel interessant, het is een goed plot. En er zit een pratende ezel in.

Ik geloof dat ik nog steeds niet blij ben met die opmerking, maar ik ga dat nu even terzijde schuiven. Zoals ik zei, het is op zich wel een goed boek met een goed plot. Het verhaal leest vlot door. De onnodige grofheid en smerigheid wekt irritatie op, en dat maakt het verhaal minder.

Wat ik ook minder goed vond aan het verhaal, zijn de referenties naar Robinson Crusoë. Het is leuk dat er intertekstualiteit in het verhaal zit, maar het zijn enorm veel verwijzingen, het is een beetje overkill. Je heb het boek gelezen, bravo, laten we nu terug gaan naar dit boek.

Al met al maar twee sterren voor het boek. Het had potentie, maar is in mijn ogen niet goed genoeg uitgewerkt.