(bron) Ik had al best wel lang het idee in mijn hoofd om iets met uitgeverijen te gaan doen. Voordat ik was begonnen aan vrijetijdsmanagament, de waardeloze HBO opleiding die ik deed voor ik aan literatuurwetenschap begon, had ik al het idee een eigen uitgeverij op te richten. Ik lach mijn voormalige zelf even uit, het meisje dat geen flauw benul had van hoe moeilijk dát is.

Anyway, dat was dus altijd al het idee. En dat idee was crushed toen ik er tijdens mijn stage achter kwam dat het uitgeverijenleven eigenlijk niet echt iets voor mij is. Maar wat dan? Mijn studie begon tegen het einde aan te zitten en ik moest toch echt een master kiezen. Kiezen waarin ik me zou specialiseren, waar ik de rest van mijn leven mee bezig zou zijn. Hoe kan ik als 20 (nu 21)-jarige besluiten wat ik de rest van mijn leven wil doen?

Ik had dus even een panic attack. Best wel lang. Iedere mastervoorlichting die ik bezocht werd ik teleurgesteld. Literature today in Utrecht was meer van wat ik de afgelopen drie jaar had gedaan en ik wilde wel eens iets nieuws leren. Boekwetenschap en handschriftkunde in Amsterdam was meer van dat, en de uitgeverijenwereld, net als de master Redacteur/editor in Amsterdam. Bovendien, ik wil helemaal niet naar Amsterdam. Ik hou niet van Amsterdam, ik wil in Utrecht blijven!

Paniek, dus. Rond die tijd was ik ook bezig met mijn scriptie. Of eigenlijk, het bedenken van een onderwerp. Toen ik uiteindelijk kwam op sprookjes, en jeugdliteratuur, ging er een lichtje branden. Hoe meer ik las over dat onderwerp, of zelfs dingen die daar totaal van afweken (Ik kocht een boek ‘Het land van waan en wijs’, over jeugdliteratuur en ik ben drie avonden achter elkaar bezig geweest met alleen de lijst achterin met alle vermeldde boeken. Ik werd zo blij van alle kinderboeken die ik tegenkwam en ik bleef heen en weer bladeren), hoe blijer ik werd. Kon ik daar niet iets mee?

En toen ontdekte ik de master jeugdliteratuur in Tilburg. Of eigenlijk de master Kunst en Cultuurwetenschappen, met track jeugdliteratuur. Ik ging naar een meeloopdag (want de open dag was pas een maand later en ik was op dit punt best wel wanhopig) en ik werd zo blij. Ik had nooit verwacht dat ik zoveel plezier zou hebben met kinderboeken en jeugdboeken, maar ik heb echt genoten van die meeloopdag. Ik ben later ook nog naar de open avond geweest en toen werd ik al even blij. Ik denk dat ik mijn master gevonden heb! Nu alleen nog even aangenomen worden…