Auteur: Esther Gerritsen
Titel: Dorst
Genre: Literatuurwetenschap
Taal: Nederlands
Jaar: 2012
Uitgeverij: De Geus
ISBN: 9789044525199
Aantal bladzijden: 216
Gelezen: November 2015
♥♥♥
Omslagtekst:
Het onvermogen om te communiceren en belangstelling voor de ander op te brengen leidt tot misverstanden, bemoeizucht en verdriet.
Coco en haar moeder Elisabeth zien elkaar sporadisch. Op een dag lopen ze elkaar bij toeval tegen het lijf. De moeder vertelt tussen neus en lippen door dat ze niet lang meer te leven heeft. Haar huisarts heeft gezegd dat ze het slechte nieuws met iemand moet delen. Coco voelt zich verantwoordelijk. Ze trekt bij haar moeder in. Terug in haar ouderlijk huis pakt Coco haar oude drankgewoontes weer op. De zieke Elisabeth verdraagt haar dochter omdat ze weet dat van een moeder begrip en geduld wordt verwacht. Maar hoe zieker Elisabeth wordt, hoe moeilijker het is om te liegen tegen haar dochter.
(Bron)
Review:
Omdat we deze week allemaal het boekenweekgeschenk gelezen hebben en kennis hebben gemaakt met Esther Gerritsen, vond ik het een goed idee om jullie gelijk wat andere boeken van haar te laten zien. Tijdens mijn stage las ik Dorst, Roxy en Superduif. De laatste heb ik al gerecenseerd (klik) en nu is Dorst aan de beurt. Roxy komt ook ergens deze of volgende week!
Dit is een erg mooi verhaal en lijkt wel wat op Broer, het boekenweekgeschenk van 2016. Ook hier gaat het om een familielid dat ineens bij iemand in huis komt wonen waardoor de boel ontregelt gaat. Hier gaat het niet om broer en zus, maar om een moeder en een dochter. Elisabeth is ziek en Coco voelt zich verantwoordelijk voor haar, ze vindt dat ze voor haar moeder moet zorgen, en neem haar in huis. Ook al is de omgeving het er daar niet mee eens. Coco trekt zich er niets van aan.
Coco en Elisabeth duwen zich van elkaar af. Ze willen niet op elkaar lijken. Coco is absoluut niet haar moeder, zegt ze zelf. Ze lijken in niets op elkaar. Maar juist in het tegen elkaar afzetten, zie je dat ze eigenlijk best veel op elkaar lijken, al willen ze dat niet toegeven.
Dorst is een mooi verhaal over familiebanden. Het is een verhaal met een diepere, literaire laag, maar het is geen moeilijk boek. Het leest fijn en de personages zijn goed beschreven. Ik weet niet of het een verhaal is dat je lang bij blijft, maar het is wel degelijk een fijn boek om mee op de bank te kruipen met een kopje thee.
De sfeer uit dat boek is mij wel bijgebleven. Ik las het twee jaar geleden.