Auteur: Jorge Semprun
Titel: De grote reis
Genre: Literatuur, geschiedenis
Taal: Nederlands
Jaar: 1989
Uitgeverij: Meulenhoff
ISBN: 9789029073905
Aantal bladzijden: 191
Gelezen: mei 2015
♥♥

Omslagtekst:
Dit is de eerste, autobiografische, in het Frans geschreven roman van de Spaanse schrijver Jorge Semprún, die in ons land bekend is geworden dank zij de VPRO-serie ‘Nauwgezet en wanhopig’. Uitgangspunt van het verhaal is de laatste nacht die de ik-figuur – een Spaanse jongeman die in het Franse verzet zit – doorbrengt in de trein die hem naar een Duits concentratiekamp zal brengen. Hij kan er zestien jaar later pas voor het eerst op terugkijken. Door dit perspectief kunnen niet alleen de gebeurtenissen tijdens de reis en de omstandigheden die tot de aanhouding door de Duitsers hebben geleid, aan de orde komen, maar ook de verwarrende, vervreemdende tijd onmiddellijk na de bevrijding uit het kamp. Veelzeggend is dat de kampervaringen zelf zo goed als onbesproken blijven. Toch wordt er op indirecte wijze veel indringends over de periode in het kamp gezegd, meer dan in veel romans die veel explicieter zijn in hun beschrijvingen van de verschrikkingen. Een indrukwekkend verhaal van een sterke geest.
(bron)

Review
De lezers die mij wat beter kennen, weten dat ik absoluut geen fan ben van literatuur over de tweede wereldoorlog. Het is goed dat er over wordt geschreven, maar ik heb er zelf inmiddels al zoveel over moeten lezen, dat ik er een beetje klaar mee ben, om eerlijk te zijn. De grote reis  was dan ook geen keuze, maar ik moest het lezen voor een vak. (Dacht ik, we hebben er uiteindelijk helemaal niks mee gedaan).

Wat interessant is aan dit boek, is dat er een andere kant belicht wordt van WOII. In plaats van dat het gaat over concentratiekampen, gaskamers, verzet of iets dergelijks, gaat het gehele boek over de reis naar het concentratiekamp toe en over wat er na het kamp gebeurde, maar er wordt eigenlijk niets gezegd over het kamp zelf. Dat vind ik een interessant punt.

Maar dat was eigenlijk het enige. Doordat het boek voornamelijk over de reis gaat (vandaar ook de titel), zit er vrij weinig informatie in het boek, terwijl het toch bijna 200 pagina’s is. Er zit enorm veel herhaling in en dat gaat flink storen.
‘Ik keek naar de bomen. De bomen waren groen en de bomen waren mooi. Ik vroeg aan mijn vriend wat hij van de bomen vond. ‘Wat vindt jij van de bomen?’ Hij vond de bomen niet zo spannend. ‘De bomen zijn ver weg,’ zei hij. 

Nee, dit is geen citaat uit het boek, maar zo is het boek wel geschreven. Tweehonderd bladzijden vol met dit soort herhalingen, maken het verhaal saai en langdradig. Bovendien gebeurt er eigenlijk niks.

Dus, dit was geen boek voor mij. Ik geef het twee sterren omdat het een andere kant belicht van de oorlog, maar het verhaal zelf is saai en langdradig.