Home » Recensies: Boeken » Review: The Time Keeper

Review: The Time Keeper

17900212 Auteur: Mitch Albom
Titel: The Time Keeper
Genre: Fictie, fantasy
Taal: Engels
Jaar: 2012
ISBN: 9780751541182
Aantal bladzijden: 238
Gelezen: Juli 2015
♥♥♥

Achterkanttekst:
Banished for centuries, as punishment for trying to measure time, the inventor of the world’s first clock is finally granted his freedom, along with a mission: a chance to redeem himself by teaching two people the true meaning of time. He returns to our world and embarks on a journey with two unlikely partners: a teenage girl who is about to give up on life and a wealthy, ageing businessman who wants to live for ever. To save himself, he must save them both. Gripping, and filled with deep human truth, this unforgettable story will inspire readers everywhere to reconsider their own notions of time and just how precious it truly is.
Bron: Goodreads

Review
Ik kocht dit boek bij Books4life in Utrecht, omdat het verhaal me enorm aansprak. Het verhaal heeft verschillende verhaallijnen, en er zijn drie belangrijkste personages. De eerste is Dor. Dor is getrouwd met Alli, zijn jeugdvriendin. Wanneer zij ziek wordt, wil hij de tijd stoppen om haar te redden. Dit is het eerste deel van het verhaal en het speelt zich af in het verleden. De andere twee verhaallijnen spelen zich af in het heden. We hebben daar de verhaallijn van Victor. Victor heeft kanker en niet erg lang meer te leven. Hij wil zijn lichaam laten invriezen, om ontdooid te kunnen worden in de toekomst, in de hoop dat ze zijn ziekte dan wel kunnen genezen.
De derde verhaallijn speelt zich ook af in onze tijd, en is het verhaal van Sarah. Ik moet nu niet te veel gaan spoilen, maar Sarah wordt gepest en heeft moeite met het leven.
Uiteindelijk komen alle verhaallijnen mooi samen.

Het verhaal is simpel (al klinkt het misschien niet zo als je het hierboven leest) en het is erg leuk. Het is een verhaal dat je interesse houdt. Het is soms voorspelbaar, maar toch blijf je doorlezen. Voornamelijk de verhaallijn van Sarah is voorspelbaar. Die van Dor daarentegen niet, en die van Victor ook niet echt, en doordat alles op een gegeven moment samen komt, blijft het interessant.

Wat ik wel moet zeggen, is dat het verhaal niet bijster origineel is. Dat komt door de moraal die van de bladzijden af druipt: Wees dankbaar voor de tijd die je hebt, niets is voor eeuwig. Op zich is het een goede moraal en zeker past het in een verhaal over Father Time, maar het is gewoon nogal cliché, en dat is een beetje jammer.

Ten slotte irriteerde ik me enorm aan de vorm van het verhaal. De hoofdstukken zijn erg kort, sommige zijn zelfs maar een halve pagina. Hierdoor hapert het verhaal en loopt het niet lekker door. Ook is het verhaal opgedeeld in delen. Veel boeken hebben 1, 2 of, 3 delen, maar dit boek heeft er enorm veel. Ze zijn niet genummerd en ik heb eigenlijk niet zo veel zin om ze te gaan tellen, maar voor een boek van 230 pagina’s, zijn zoveel losse delen niet echt nodig.

Concluderend, ik geef het boek drie sterren. Het verhaal is goed en houdt je interesse, maar het is nogal cliché en de vorm is, naar mijn mening, erg storend.

Advertentie

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s