Auteur: Adriaan van Dis
Titel: Ik kom terug
Genre: Literatuur
Taal: Nederlands
Jaar: 2015
Uitgeverij: Atlas Contact
ISBN: 9789025443467
Aantal bladzijden: 280
Gelezen: November 2015
♥♥

Ik wil uitgeverij Atlas Contact en de leesclub Een perfecte dag voor literatuur bedanken voor dit recensie exemplaar.

Achterkanttekst:
Na een lang leven van zwijgen en buitensluiten begint een moeder opeens te praten tegen haar zoon – aarzelende ontboezemingen over grensoverschrijdende liefde, verraad en drie oorlogen. Hij, een romanschrijver, mag haar biograaf worden, maar er is een voorwaarde: hij moet haar een zachte dood bezorgen.

Ik kom terug is een tragikomedie over het woeste leven van een vrouw die terugkijkt op haar eeuw.

Review:
Ik geloof niet dat ik eerder een boek van Adriaan van Dis gelezen heb. Maar aangezien hij toch een van de grotere auteurs van het Nederlands taalgebied is, besloot ik dit boek te lezen toen ik zag dat we het  gingen behandelen met de leesclub. Ik denk niet dat ik dat nog een keer ga doen. Ik zie aan de recensies dat de meesten erg weg zijn van dit boek, maar het was echt niet mijn ding.

Het concept vond ik interessant. Een man schrijft het levensverhaal van zijn moeder op, voordat ze sterft. Haar leven bestaat uit oorlog, jappenkampen, Indië, tropen, en je kunt niet zeggen dat ze een saai leven heeft gehad. Hoe het weergeven wordt, vind ik goed. Het is interessant hoe Indië naar voren komt. De moeder zegt zelfs een keer: men zegt altijd dat het zus en zo is, maar eigenlijk is het heel anders, en toch is het een vertekend beeld, want het blijft opgeschreven door een westerse pen.

Wat mij voornamelijk stoorde aan dit verhaal, was de schrijfstijl. Er zat zo ontzettend weinig vaart in het verhaal en het is ontzettend afstandelijk. Dat is aan de ene kant ook logisch, omdat de hoofdpersoon een afstandelijke relatie met zijn moeder heeft, en juist daarover schrijft. Dat is op zich wel goed gedaan, maar het trekt de lezer niet echt. Je wordt niet in het verhaal getrokken, maar je hangt er buiten.

Het is zo koud, kil en diplomatiek opgeschreven. Er zit geen gevoel in. Ik moest echt moeite doen om vooruit te komen met dit verhaal, maar ik wilde hem niet recenseren zonder hem helemaal uitgelezen te hebben. Ik heb net de laatste 60 pagina’s achter de rug. Het einde vond ik wel okay, maar het was voornamelijk het begin waar ik problemen mee had. Saai, zonder gevoel en het sprak me gewoon niet aan.

Lees ook wat anderen hiervan vonden!