Hoi lieve lezers! Laatst vroeg ik aan jullie wat jullie leuk zouden vinden als nieuwtje op mijn blog. Daar kwamen onder andere theaterrecensies uit, en laat het nu zo zijn dat ik vorige week naar het theater ben geweest!
Ik ging naar De stad der blinden, een voorstelling naar het boek van José Saramago. De regie werd gedaan door Thibaud Delpeut en de voorstelling is nog te bekijken t/m 16 augustus. Dat vermeld ik er even bij omdat ik vind dat jullie hem moeten zien. Het is een onvergetelijke voorstelling!

Het verhaal
Het verhaal van de stad der blinden is erg origineel. Ik was dan ook groot fan van het boek (Mijn boekrecensie vind je hier) en toen ik hoorde dat er een theatervoorstelling van zou komen, besloot ik die te gaan bezoeken. En zoals altijd dacht ik weer, terwijl ik de zaal tevreden uit liep, ik moet vaker naar theater gaan. Dat ga ik dan ook zeker doen, zeker als jullie theaterrecensies leuk vinden om te lezen 🙂

Goed, het verhaal. Het begint allemaal wanneer er een man in zijn auto voor het stoplicht staat. Hij wordt ineens blind, alsof hij ‘in een zee van melk’ terecht gekomen is. Dan volgen er steeds meer. De overheid wordt bang en laat de blinden in quarantaine zetten, om te voorkomen dat ze anderen besmetten met deze epidemie. We volgen de blinden in de quarantaine. Het leven daar is verschrikkelijk, er zijn weinig tot geen sanitaire voorzieningen, het eten is schaars en het wordt allemaal steeds erger…

Het toneelstuk
Ik heb nog nooit zoiets gezien. Het verhaal werd goed verteld, er werden letterlijke stukken uit de tekst gebruikt, wat ik erg goed vind. Maar het medium toneel wordt hier erg goed gebruikt. Het is namelijk niet zomaar een toneelstuk. Er hangt een scherm op het podium dat soms doorzichtig is. Wanneer het doorzichtig is, speelt het verhaal zich af, want achter het scherm zie je de blinden in quarantaine. Maar het scherm wordt ook gebruikt om bepaalde videobeelden te laten zien. Zoals de flyer van het toneelstuk vermeld: “Met uitgekiende video- en geluidsontwerpen geeft hij [de regisseur]  vorm aan de hallucinante belevingswereld van de blinden”. En hoe. Angstaanjagend was het. Maar het gaf een heel goed beeld van de chaos en paniek waarin de blinden zich bevinden. Het laat hun ervaring zien op een manier waarop het boek het niet zou kunnen.

Deze beelden houden het verhaal spannend, zeker voor wie het boek gelezen heeft. Spannende dingen waarvan we weten dat ze gaan komen, krijgen op een andere manier invulling waardoor je op het puntje van je stoel blijft zitten, ook al ken je het gehele verhaal uit je hoofd.

Ik vond het een erg goed toneelstuk, zoals ik al zei, ik ben nog nooit bij een toneelvoorstelling geweest die zo intens was als deze. Je voelde je echt een van de personages, omdat je dezelfde chaos en wanhoop mee kreeg als de blinden. Erg goed gedaan.

De voorstelling speelt nog in Terschelling, Amsterdam en Den Bosch, en als je de mogelijkheid hebt om er heen te gaan, dan zou ik dat zeker doen. Het is echt een aanrader!

(bron)