Auteur: Richard Flanagan
Titel: Gould’s book of fish
Ondertitel: A novel in twelve fish
Genre: Literatuur, historiografische metafictie
Taal: Engels
Jaar: 2001
Aantal bladzijden: 404
Gelezen: 7 – 11 december
♥♥

Achterkanttekst:
Once upon a time that was called 1828, before all the living things on the land and the fishes in the sea were destroyed, there was a man named William Buelow Gould, a convict in Van Dieman’s Land who fell in love with a black woman and discovered too late that to love is not safe. Silly Billy Gould, invader of Australia, liar, murderer, forger, fantasist, condemned to live in the most brutal penal colony in the British Empire, and there ordered to paint a book of fish. Once upon a time, miraculous things happened…
(bron)

Review
Pfoe, dit is een lastig boek om een recensie van te schrijven. Ik weet zelf ook niet zo goed wat ik er van vond, moet ik zeggen. Maar ik ga proberen duidelijk te maken wat ik ervan vond. De hoofdpersoon in het boek is Gould. Een belangrijk thema in het boek is kolonialisme. Gould wordt als misdadiger gestuurd naar Van Diemen’s land in Tasmanië, waar hij in een cel in de branding opgesloten werd. In zijn cel schreef hij the book of fish, oftewel zijn levensverhaal en de reden(en) dat hij nu in deze cel zat. Hij deelt zijn boek op in 12 delen en in ieder deel staat een vis centraal, vandaar de ondertitel: A book in twelve fish.

De verhaallijnen lopen nogal door elkaar heen, maar dit is niet storend. Het is wel duidelijk wat er wanneer gebeurt.

De reden dat vissen zo belangrijk zijn in het boek, is dat Gould op een gegeven moment bekend staat als vis-schilder. Hierdoor ontkomt hij aan allerlei martelingen; in plaats daarvan wordt hij opgedragen vissen te schilderen. Stiekem vond ik dit een beetje stom. Zo van, oh in plaats van dat we je martelen, moet je vissen gaan schilderen! Ik vond dat niet heel geloofwaardig.

Het boek van Gould leest wel gemakkelijk. Je bent snel door een hoofdstuk heen. Ik moet zeggen dat ik niet veel meer van het boek weet. De verschillende hoofdstukken zijn me niet echt bijgebleven, terwijl het toch niet echt lang geleden is dat ik het boek las. Ik heb het boek twee sterren gegeven, omdat ik het niet erg interessant vond en ook omdat ik er weinig van onthouden heb. Over het algemeen is dat meestal geen goed teken, namelijk.