Auteur: Jonathan Swift
Titel: A modest Proposal
Genre: Literatuur
Taal: Engels
Jaar: 1729
ISBN: 9781605977270
Aantal bladzijden: 50
Gelezen: 8 augustus
♥♥♥♥

Achterkanttekst:
A Modest Proposal for Preventing the Children of Poor People in Ireland From Being a Burden to Their Parents or Country, and for Making Them Beneficial to the Public, commonly referred to as A Modest Proposal, is a Juvenalian satirical essay written and published anonymously by Jonathan Swift in 1729. Swift suggests in his essay that the impoverished Irish might ease their economic troubles by selling children as food for rich gentlemen and ladies. By doing this he mocks the authority of the British officials. A Modest Proposal is included in many literature programs as an example of early modern western satire. It also serves as an exceptional introduction to the concept and use of argumentative language, lending itself well to secondary and post-secondary essay courses. Outside of the realm of English studies, A Modest Proposal is a relevant piece included in many comparative and global literature and history courses, as well as those of numerous other disciplines in the arts, humanities, and even the social sciences
(bron)

Review:
A modest proposal is een werk dat ik al langere tijd wilde lezen en nu eindelijk gelezen heb. Het is een werk dat best wel vaak terug komt in mijn studie. Swift stelt hier een plan op om de armoede in Ierland te bestrijden. Het is – natuurlijk – satirisch, want zijn oplossing is de kinderen opeten.

Omdat er zoveel armoede is en geen geld voor eten, wordt hier de oplossing gegeven om de kinderen door te verkopen voor geld om eten van te kopen, of gewoon zelf je kinderen te koken en op te eten. Okay dit klinkt nogal luguber, vinden jullie niet. Maar goed, dit is natuurlijk een satire.

Het goede aan dit boek, is de overtuigingskracht van Swift. Hij blijft maar goede argumenten bedenken om je wijs te maken dat dit een goed idee is, wat het natuurlijk helemaal niet is. Ik heb het boek geen 4 sterren gegeven omdat ik het een goed idee vond, wees maar niet bang.

Swift gebruikt zoveel technieken dat je zelf aan jezelf gaat twijfelen. Hij zegt op een bepaald moment zelfs dat het onmenselijk is om je kinderen niet op te eten (omdat je dan geen geld hebt om ze eten te geven, en dat is natuurlijk ook zielig)

Dit boek heeft vrij veel teweeg gebracht en is volgens mij zelfs verboden geweest. Dat geeft wel aan hoe goed Swift zijn argument onderbouwt.

Al met al, ik vond het erg leuk om te lezen dus heb ik het beloond met 4 sterren.