Auteur: Veronica Roth
Titel: Samensmelting (Divergent, part three)
Genre: Young Adult
Taal: Nederlands
Jaar: 2014
ISBN: 9789000334797
Aantal bladzijden: 384
Gelezen: Oktober
♥♥♥

Klik hier voor de recensie van deel 1 en hier voor die van deel 2. Deze recensie kan spoilers bevatten voor als je deel 1 of 2 nog niet gelezen hebt.

Achterkanttekst:
Wat als je hele wereld een leugen was?
Wat als een enkele keuze alles veranderde?
Wat als liefde en loyaliteit je dingen liet doen die je nooit verwacht had?

Review
DAT EINDE OMG. Okay laat ik bij het begin beginnen. Ik doe een poging het einde weg te denken maar dat is vrij lastig. Ik word er gewoon niet heel blij van. Okay maar goed, recensie.

In dit laatste deel is alles anders dan in de vorige delen. De facties zijn zo goed als weg en er is een nieuwe leider: De moeder van Four. En er is ook een nieuwe protestgroep, die zich de Loyalen noemen. Dus ook hoe erg de facties bleken te zijn, toch werkt een systeem zonder facties ook niet helemaal.

Tris en Four en nog wat anderen krijgen de kans om naar buiten te gaan. Buiten de stad waar ze zich bevinden. Buiten de Rand. Tris komt dingen te weten over de buitenwereld, haar moeder, Four en ook over haarzelf. En langzaamaan wordt alles duidelijk. Waarom de facties er zijn, waarom ze er ooit gekomen zijn en hoe het kan dat iedereen normaal gesproken tot één factie behoort. En wat het betekent om Divergent te zijn.

In het begin kon ik niet echt goed in het verhaal komen. Ik weet niet of dat is doordat ik nog een miljoen andere dingen te doen had, of dat dat aan het verhaal lag. Maar eenmaal halverwege, toen ik een middagje de tijd had om twee uur lang alleen maar Divergent te lezen, werd ik weer helemaal verliefd en kon ik niet stoppen met lezen.
Over verliefd worden gesproken, wat is Four weer fantastisch in dit boek! De relatie tussen hem en Tris wordt uitvoerig beschreven en ik werd er helemaal blij van.

Oh had ik al gezegd dat dit boek vanuit twee perspectieven geschreven is? Soms lees je vanuit Tris en soms vanuit Four, wat aan de ene kant leuk is maar aan de andere kant wel lastig, want soms had ik niet door dat het perspectief gewisseld was en dan is het best vreemd.

Het verhaal zelf nam wel een hele interessante wending. Ik vind het leuk om verder te denken dan de young adult laag die over deze serie heen druipt en dieper te gaan graven. Aangezien ik een vak doe dat over Utopia’s en Dystopia’s gaat, is dat een interessant iets om te beschrijven, maar wat ik nu bedoelde waren de facties.
De hele reden waarom er facties zijn.. Okay ik ga geen spoilers bedenken maar dit had ik echt nooit verwacht, het is zelfs niet eens in me opgekomen. Bravo Veronica Roth, goed bedacht! Het had nog iets verder uitgewerkt mogen worden van mij, maar dat zullen velen het waarschijnlijk niet met me eens zijn.

Okay en nu het einde. Degene die dit boek hebben gelezen weten wel wat ik bedoel. Ik had echt zoiets van ‘wat? nee! nee dit kan niet, dit kan niet, dit kan niet!’ Ik ben er nog steeds boos om en ik heb echt de neiging het boek te gaan herschrijven. (Overigens, wel goed gedaan van de auteur dat ze ervoor kan zorgen dat ik zo boos/verdrietig word om een boek).
Het was een heel mooi einde, dat moet ik toegeven, maar ik ben het er gewoon niet mee eens. Ik wilde dat het anders afliep. Misschien moet ik een fanfictie gaan schrijven..

Okay ik denk dat dat het wel zo’n beetje was. Ik vraag me wel echt heel erg af wat jullie van dit boek vonden (en van het einde!) Dus tell me in de comments!