Auteur: L.S. Watchman
Titel: The Sunken ‘Panesian, or the unlikely origin of an infamous tavern
Genre: Fantasy
Taal: Engels
Jaar: 2014
ISBN: 9781496198112
Aantal bladzijden: 214
Gelezen: Augustus 2014
♥♥♥♥

Achterkanttekst:
The Swifttide Fleet is the least impressive of the four factions that rule the city of Narapan, a nest of pirates, cutthroats and thugs. For years, the competing fleets, stronger  one and all, have been driving the Swifttide Fleet closer to the wall. Their numbers, funds, and territory shrink by the day, and unless they act soon, the Fleet might well collapse.
Gerris, third in command on the flagship, is a simple man. He’s been indebted to the Fleet for years beyond count, and has spent the majority of his life in service of the Fleet. When the Fleet’s last chance at survival is revealed, Gerris has no choice but to pack up his scant possessions, and line up at the docks.

Review
Aangezien ik dit boek al de hele tijd aan het hypen ben (sorry daarvoor), en ik het een paar weken geleden uitgelezen heb, kan een recensie niet uitblijven. Ik negeer even het feit dat mijn vriend dit boek geschreven heeft, zodat ik jullie een eerlijke recensie kan geven!

Ik moet zeggen dat ik eigenlijk nooit fantasy lees. Ik kom niet echt veel verder dan Harry Potter en dat is toch wel een heel ander soort boek dan The Sunken ‘Panesian. Ik moest me er echt even toe zetten om erin te beginnen want ik hou niet echt van fantasy, maar toen ik eenmaal in dit boek bezig was, wist het me te boeien en mijn aandacht vast te houden, en dat is een goed teken.

Het grootste gedeelte van het verhaal beslaat de reis van de vloot richting Wetwalls, met als belangrijkste personage Gerris. Er wordt gevochten, er worden verhalen verteld en het verhaal houdt je in zijn greep. Mijn favoriete deel van het verhaal is Act 3: Folk Stories. Ik zal hier niet te veel over verklappen, maar in dit stuk komt een oude mythe terug en dit is op een erg leuke wijze in het verhaal verwerkt.
Door het gebruik van mythen (ik weet niet zeker of deze mythe door de auteur bedacht is, of dat het daadwerkelijk bestaat – ik hoop het laatste) en door de zeereis moest ik denken aan het verhaal van de Odyssee. Watchman noemde in zijn guestpost zelf de Aeneas van Vergilius, maar ik moest toch meer aan Homerus denken met zijn Odyssee. In ieder geval: Intertekstualiteit!

In iedere recensie die ik tot nu toe heb gelezen, komt dit terug, maar ik vind het ook belangrijk dus ik wil het ook nog even noemen: de gelijkheid tussen mannen en vrouwen in dit boek. In de meeste verhalen over piraten is het merendeel van de piraten mannelijk en hebben de vrouwen een ondergeschikte rol. Dat is hier totaal niet het geval. De hoofdpersoon, Gerris, is inderdaad een man, maar hij staat onder leiding van Theante, de High Captain. En zo zijn er meer vrouwen met hoge posities. Dit vind ik erg goed gedaan.

Ik zou een eerlijke recensie schrijven, dus ga ik niet alleen maar noemen wat ik goed vond aan dit boek. Er zijn wat dingen die ik minder vond. Zo is bijvoorbeeld de verhalenverteller, Wenarras, een groot gedeelte van zijn gebit kwijt waardoor hij moeilijk te verstaan is. Watchman heeft dit realistisch gemaakt in zijn boek door de helft van wat Wenarras zegt niet te typen, maar ik vond het nogal lastig te volgen soms.

 “Ye see,’ the old man began, struggling for words, ‘wi’ e’erytin tha’s going on, the entire Fleet leaving the city o’ernight, some of the crew’s getting a bit… restless, if ye will.”

Dit is niet een heel erg duidelijk voorbeeld, maar jullie begrijpen me vast wel. Het paste wel goed bij het verhaal, maar wanneer hij een verhaal over een mythe vertelt, wordt het wel lastig.

Ik heb het boek 4 sterren gegeven. Het is spannend en het houdt je vast. Ik geloof dat ik wel een aantal keer tegen mensen ‘shht!’ gezegd heb toen ik aan het lezen was, omdat ik wilde weten hoe het verder ging. Het is wel veel vechten en dat is niet echt mijn ding, maar dat hoort nou eenmaal bij fantasy, dus daar ga ik niet over klagen. Het is een tof boek, waarin vrouwen net zo belangrijk zijn als mannen, waarin mythen voorkomen en dat je geboeid houdt. Buiten dat is het ook nog eens een goed boek, met achtergrondverhalen van de personages, waar ik zeker meer over te weten wil komen. Op naar het volgende boek!