Auteur: George Orwell
Titel: 1984
Genre: Literatuur
Taal: Engels
Jaar: 1949
ISBN: 9780141036144
Aantal bladzijden: 326
Gelezen: 1 – 4 augustus
♥♥♥♥

Achterkanttekst:
Winston Smith works for the Ministry of truth in London, chief city of Airstrip One. Big Brother stares out from every poster, the Thought Police uncover every act of betrayal. When Winston finds love with Julia, he discovers that life does not have to be dull and deadening, and awakens to new possibilities. Despite the police helicopters that hover and circle overhead, Winston and Julia begin to question the Party; they are drawn towards conspiracy. Yet Big Brother will not tolerate dissent – even in the mind. For those with original thoughts they invented Room 101 . . .

Review
Omdat ik vorige zomer Animal Farm gelezen heb en daar helemaal weg van was, besloot ik dat ik ook dit boek van Orwell wilde lezen: 1984. Het boek gaat over een samenleving waarin letterlijk alles wordt gecontroleerd. Overal, in huizen, cafees, winkels, hangen telescreens, waarmee de overheid, als je het zo kunt noemen, alles wat je doet en zegt kan controleren. Ze weten wat je eet, wat je doet, wanneer je slaapt, wat je zegt in je slaap… Ze weten zelfs wat je denkt, en met één verkeerde gedachte ben je al gevaarlijk genoteerd en wordt je uit de samenleving weg gevaagd, alsof je nooit bestaan hebt.

Een belangrijk thema in dit boek is overduidelijk macht. Wat als de overheid (again, ik weet niet of dit het juiste woord is, maar ik weet niets anders) te veel macht krijgt en alles kan controleren wat jij doet. De mensen hebben geen privé leven meer. Zelfs een leven hebben ze niet, want alles wat ze doen, staat vast. De enige momenten wanneer ze alleen zijn en wanneer ze zichzelf kunnen zijn – en ook dat is niet waar, want je wordt nog steeds in de gaten gehouden – is wanneer ze gaan slapen.

Alles, maar daadwerkelijk alles is in handen van Big Brother. Zelfs het verleden is geconstrueerd. De hoofdpersoon Winston heeft als baan oude kranten te veranderen, zodat de feiten elkaar nooit tegenspreken. Maar ook boeken (zelfs kinderboeken!) en andere media worden aangepast zodat niemand ooit op het idee zal komen om zich tegen Big Brother te keren. En als een enkeling dat doet, is dat ook geen probleem, want dan halen ze hem gewoon uit de samenleving.

De hoofdpersoon Winston, keert zich langzaam tegen Big Brother. Hij ontmoet Julia en samen negeren ze steeds meer regeltjes. Uiteindelijk keren ze zich tegen Big Brother door bij the brotherhood te gaan. Wat misschien niet echt een goed idee was…

Dit boek is angstaanjagend. Zeker nu we weten dat de overheid  telefoongesprekken af luistert en Facebook zelfs meer macht krijgt. In dit boek is alles nogal doorgeslagen en dat is beangstigend. De mensen hebben geen leven meer, het enige wat er nog toe doet is Big Brother. Ze leven voortdurend in angst en ze kunnen nooit zichzelf zijn.

Langzaamaan laat Orwell zien hoe gestoord deze samenleving is. Er komen steeds meer dingen aan het daglicht waardoor ik inwendig NEE, NEE, NEE! schreeuwde (zoals bij een stukje waar ze de literatuur, ik geloof dat ze het over Shakespeare hadden, zo erg wordt aangepast dat het niet eens meer lijkt op het originele verhaal). Je wilt dat de mensen vluchten, dat ze Big Brother omverwerpen en dat alles weer ‘normaal’ wordt. Je wilt dat Winston en Julia slagen.
Door dit alles wordt het boek ontzettend spannend. Er zitten wat stukjes in die minder interessant zijn, zoals een boek dat Winston op een gegeven moment krijgt, met hoe alles is ontstaan, vond ik nogal saai en ingewikkeld, maar ik gok dat dat ook de bedoeling was. Gelukkig waren er niet veel van deze scenes.

Je leeft echt mee met de personages. Alles wat Winston denkt is ontzettend logisch en door zijn ogen zie je hoe erg de andere mensen in de samenleving gehersenspoeld zijn. Ze gaan met alles mee en doen precies wat er van ze verwacht wordt. Het verschil tussen Winston (wat onze samenleving kan representeren) en de anderen die in de Big Brother samenleving leven, wordt zo nog meer uitvergroot en wordt zo nog interessanter.  Want interessant is het zeker. Orwell maakt hier een duidelijk statement, net zoals hij dat deed in Animal Farm. Het zet je echt aan het denken, en daar hou ik wel van. Zelf werd ik ook nogal paranoia van dit boek, want het moge duidelijk zijn dat wat er in deze samenleving gebeurt echt niet kan.

Maar laat ik gaan afronden. Ik heb dit boek 4 sterren gegeven en ik vind dat jullie het moeten lezen. Alle mensen die het aan me aangeraden hebben, hadden gelijk. Dit boek is geweldig en angstaanjagend. Zeker een aanrader!

Ook interessant: Review Animal Farm