Auteur: José Saramago
Titel: De stad der blinden
Genre: Literatuur
Taal: Nederlands
Jaar: 1998
ISBN: 9789029077255
Aantal bladzijden: 304
Gelezen: 18 – 19 juli
♥♥♥♥♥

Achterkanttekst
Een rij auto’s staat te wachten voor een rood stoplicht. Als het licht eindelijk op groen springt, trekt de eerste auto niet op, tot groeiend ongenoegen van de automobilisten erachter. Als ze het portier opentrekken, treffen ze een wanhopige bestuurder aan, die alleen maar kan uitbrengen dat hij van het ene moment op het andere blind is geworden.
Deze openingsscène is de katalysator van een reeks verbijsterende gebeurtenissen, die algauw apocalyptische vormen aanneemt. De blindheid blijkt besmettelijk: al snel ziet een groot deel van de bevolking niets meer. Alle slachtoffers worden in een ziekenhuis geïsoleerd. Binnen korte tijd spelen zich daar verschrikkelijke taferelen af, die de vraag naar goed en kwaad, naar de grenzen van de menselijkheid haast ondraaglijk maken.

Review
Dit is één van de twee boeken die ik in Lissabon heb gekocht, en wauw, wat ben ik blij dat ik deze mee genomen heb! Ik heb het boek inmiddels al aan twee mensen aanbevolen en nu doe ik dat aan jullie. Jullie moeten dit lezen. Dit boek is geweldig.
Ik ga niet zeggen dat het mijn lievelingsboek is, want het is niet echt een gezellig boek, maar het is wel een van de beste boeken die ik ooit gelezen heb. En dat zegt wat.

Het boek vertelt het verhaal van een stad waarin de mensen spontaan allemaal blind worden. De eerste slachtoffers worden opgesloten in een gekkenhuis, zodat ze niet nog meer mensen kunnen besmetten. In het begin is het nog wel draaglijk, er is hoop, er is eten en er is weinig vijandigheid. Maar er worden steeds meer mensen blind en er komen steeds meer mensen in het gekkenhuis bij. Allen zijn blind en je zou verwachten dat iedereen gelijk is. Maar niets is minder waar. De situatie wordt steeds erger, steeds onmenselijker. Zelfs wanneer je het leest ‘vergeet’ je af en toe dat het doodnormale mensen zijn die enkel blind geworden zijn. Ze worden steeds meer afgeschilderd als beesten, afgezonderd van de rest van de wereld. Het wordt allemaal steeds erger, ik wil geen spoilers geven, maar ik kan jullie vertellen dat het geen gezellige boel is.

Dit is zo’n boek waar ik gewoon stil van werd. Ik wilde niet verder lezen, niet weten wat voor verschrikkingen er nog meer kwamen, maar ik moest en zou weten hoe het verder ging. Het boek roept, zoals de achterkant al zegt, veel vragen op, goed en kwaad, de vraag naar menselijkheid, hoe ver een mens bereid is te gaan… Ik denk dat het een boek is dat me nog lang bij zal blijven.

Het enige kleine minpuntje aan het boek, en ik denk dat het aan de vertaling ligt, is de manier waarop gesprekken worden weergegeven. In plaats van de bekende apostrofs of ‘hij zegt, zij zegt’, wordt er enkel gewerkt met komma’s. Dat is lastig wanneer er een langer gesprek is, of als er een gesprek is tussen meer dan 2 mensen. Maar na een tijdje went dit wel.

Saramago is nobelprijswinnaar voor de literatuur en daar kan ik het niet mee oneens zijn. Dit verhaal is wonderbaarlijk, zet je aan het denken en het laat je niet zomaar los. Steeds wanneer je denkt, er kan niet meer gebeuren (en je ziet dat er nog zo’n 100 pagina’s te gaan zijn) en je verwacht dat het verhaal eindeloos door zal gaan, komt er een verrassende wending en houdt het verhaal je bij. Het is op geen enkel moment saai. 5 sterren voor dit meesterwerk!