Auteur: Adelle Waldman
Titel: Het liefdesleven van Nathaniel P.
Genre: Chicklit
Taal: Nederlands
Jaar: 2014
ISBN: 9789046816448
Aantal bladzijden: 300
Gelezen: 2 – 8 juni
♥♥

Ik wil de uitgeverij Nieuw Amsterdam en de leesclub Een perfecte dag voor literatuur bedanken voor dit recensie exemplaar.

Achterkanttekst
“Nate Piven heeft het voor het uitkiezen. Na zijn eerste boekcontract komt het werk vanzelf op hem af, net als de vrouwen. Juliet, de flitsende journaliste; Elisa, zijn extreem knappe ex, en Hannah, ‘algemeen beschouwd als lief en slim of slim en lief’, die zich met humor staande weet te houden in het spitse woordspel van zijn vrienden.
Adelle Waldman weet Nates visie op vrouwen genadeloos en bijna letterlijk bloot te leggen. Hoe hij steeds weer meent niet oppervlakkig, niet laf en niet stereotiep te zijn maar juist aandacht en geduld te hebben. Weergaloos spel met de liefde rond de vraag: waar kies hij voor? Of beter: voor wie?”

Review
Het liefdesleven van Nathaniel P. vertelt het verhaal van Nate, een man die veel verschillende vriendinnen heeft gehad. Hij blijft volhouden dat hij zo aardig is, galant, wereldwijs en goed tegen vrouwen maar hij vraagt zich af waarom het toch elke keer fout gaat. Naarmate het boek vordert, kom je erachter dat Nate zichzelf voor de gek houdt. Hij is niet wie hij zelf denkt dat hij is, hij misdraagt zich en doet zo’n beetje alles wat mannen stereotiep fout doen.

Het is prachtig hoe Waldman dit weet weer te geven. Hoe Nate overkomt als je zijn gedachten leest over hoe hij zelf denkt dat hij is, over hoe hij nooit het probleem lijkt te zijn – het zijn de vrouwen die saai worden, of irritant, maar het ligt niet aan hemzelf. Wanneer hij echter met een nieuwe vriendin is, Hannah, lijkt het in het begin goed te gaan maar uiteindelijk wordt hij saai, ongeduldig en behoorlijk stereotiep. Hijzelf is het probleem al weigert hij dit zelf te geloven. Deze tegenstrijdigheid komt perfect over in het boek.

Het boek duwde me wel in een bepaalde richting. Omdat Nate zich zo stereotiep gedraagt, en nogal als een eikel, werd het beeld geschetst ‘Alle mannen zijn hetzelfde’. Ik voelde bijna de diepe zucht die hier achteraan hoort te komen. Het wekte bij mij nogal irritatie, jegens Nate en ook tegen mannen in het algemeen.
Het boek lijkt nogal pessimistisch jegens mannen en dat vond ik erg jammer. De andere mannen die in het boek naar voren komen, de vrienden van Nate, daar krijgen we ook niet echt een positief beeld van. Er is James die een soort rating heeft voor vrouwen, een andere vriend wiens naam ik even kwijt ben die alleen een vriendin wil om een vriendin te hebben, en een andere vriend die het met alle vrouwen lijkt te willen doen. Het is niet echt een optimistisch beeld en het was dan ook geen heerlijke chicklit waarin ik weg kon dromen, wat ik toch wel gedeeltelijk verwacht had.

Ook is het boek af en toe nogal expliciet. In het begin dacht ik dat ‘het seksleven van Nathaniel P.’ een betere titel was geweest. Er wordt nogal grove terminologie gebruikt en dat was ook niet echt nodig.

Ik wil nog even een kleine opmerking maken over de achterkanttekst, want die klopt niet. Er staat: Na zijn eerste boekcontract komt het werk vanzelf op hem af, net als de vrouwen. Juliet; Elisa en Hannah. Dit klopt niet want Juliet en Elisa zijn (enkele van zijn velen) vorige vriendinnen, lang voordat hij een boekcontract had.

Het laatste punt van kritiek vind ik het einde. Ik zal geen spoilers geven maar het einde klopt niet met de rest van het boek. Het gehele boek is, zoals ik zei, nogal pessimistisch en de auteur lijkt dit in het laatste hoofdstuk ineens goed te willen maken door een happy ending te creëren die zomaar uit de lucht komt vallen. Het is te abrupt, en te onwaarschijnlijk. Te veel in contrast met de rest van het boek.

Ik was niet erg weg van dit boek. Het is naar mijn mening te pessimistisch en te grof en het einde komt niet overeen met de rest van het boek. Wel vind ik het knap hoe de auteur de tegenstrijdigheid in Nate weet weer te geven; hoe hij denkt dat hij is en hoe hij zich werkelijk gedraagt. Uiteindelijk geef ik het boek twee sterren.