Auteur: Ian McEwan
Titel: Atonement
Genre: Literatuur
Taal: Engels
Jaar: 2001
ISBN: 9780385721790
Aantal Bladzijden: 351
Gelezen: 5 mei
♥♥♥♥
Zie ook: Saturday
Achterkanttekst:
“On a hot summer day in 1934, thirteen-year-old Briony Tallis witnesses a moment’s flirtation between her older sister, Cecilia, and Robbie Turner, the son of a servant and Cecilia’s childhood friend. But Briony’s incomplete grasp of adult motives—together with her precocious literary gifts—brings about a crime that will change all their lives. As it follows that crime’s repercussions through the chaos and carnage of World War II and into the close of the twentieth century, Atonement engages the reader on every conceivable level, with an ease and authority that mark it as a genuine masterpiece.”
(bron)
Review:
Eerder al moest ik voor college Saturday lezen van Ian Mcewan, die vond ik niet heel erg tof en ik was dus ook erg sceptisch toen ik hoorde dat ik dit boek moest gaan lezen. Maar ik kan jullie vertellen dat dit boek veel beter is! Ik vond het echt een goed boek om te lezen, veel beter dan saturday!
Het verhaal gaat over de 14 jarige Briony die dingen ziet en ze verkeerd interpreteert, wat heftige gevolgen krijgt. Het boek vertelt het verhaal over de liefde tussen Robbie en Briony’s zus Cecilia, die, dankzij Briony, nogal moeizaam verloopt. Ze krijgen allerlei hindernissen te verduren die er niet hadden hoeven te zijn.
Wat ik vervelend vond aan Saturday, waren de eindeloze beschrijvingen van dingen die totaal niet relevant waren voor het verhaal (zoals hoe iemand zijn ontbijt eet) en dat was hier gelukkig minder. In plaats van beschrijvingen zonder veel echte gebeurtenissen, zat Atonement vol met gebeurtenissen – die allemaal weer andere spannende gebeurtenissen tot gevolg hadden.
Het perspectief wisselt in dit boek. De ene keer kijk je vanuit Briony, de andere keer vanuit Robbie en dan weer vanuit een ander personage. Hierdoor begrijp je beide partijen – Het is begrijpelijk dat Briony niet weet wat ze ziet en het daardoor verkeerd interpreteert, maar aan de andere kant krijg je ook medelijden met Robbie en Cecilia, omdat je weet wat er echt gebeurd is (of althans, je weet dat wat Briony zegt niet klopt) en dat brengt spanning. Je wilt weten hoe het verder gaat en of Briony eindelijk tot de conclusie komt dat ze fout zat.
Ik geef het boek 4 sterren, omdat het me de hele tijd bleef interesseren. Het verhaal blijft vragen oproepen en geeft op de goede momenten de antwoorden, wat erg fijn was. Af en toe was het een tikkeltje voorspelbaar, maar dat maakt niet heel erg veel uit. Dit boek is zeker een aanrader!
Moet bekennen dat ik hem nooit gelezen heb, ik heb alleen de film gezien.
Ik zou zeggen, doen! Ik vond het boek beter! (zoals meestal het geval is..)
Sinds Flaubert houden wij niet meer van beschrijvingen: modern realisme. Je geeft mij veel tips voor goede boeken. Leuk.
Haha precies, ik ben momenteel (nog steeds..) in madame bovary bezig,maar pfff.. Dan is dit een stuk beter!
Ha, dat is leuk om te horen 🙂