Auteur: James Joyce
Titel: Dubliners
Genre: Literatuur
Taal: Engels
Jaar: 1914
ISBN: 9781853260483
Aantal bladzijden: 160
Gelezen: 8 – 20 februari
♥♥♥

Achterkanttekst:
Living overseas but writing, always, about his native city, Joyce made Dublin unforgettable. The stories in Dubliners show us truants, seducers, gossips, rally-drivers, generous hostesses, corrupt politicians, failing priests, amateur theologians, struggling musicians, mooony adolescents, victims of domestic brutishness, sentimental aunts and poets, patriots earnest or cynical, and people simply striving to get by. in every sense an international figure, Joyce was faithful to his own country by seeing it unflinchingly and challenging every precedent and piety in Irish literature.

Review:
Dubliners bestaat uit enkele (goed, ik tel ze wel, 15) korte verhalen die allemaal gaan over iemand (of meerdere personen) in Dublin. Het zijn verhalen die een duidelijke setting neerzetten, bij ieder verhaal krijg je een goed beeld van wat er aan de hand is of wat er gaat gebeuren. De situatie wordt duidelijk geschetst.

Wat ik wel jammer vond, was dat af en toe, wanneer een verhaal net op gang begon te komen, het alweer afgebroken werd en het boek een nieuw verhaal representeerde. Ik wilde weten hoe het af liep! Zoals iemand die besluit uit Dublin te vertrekken; wanneer hij op de boot stapt, is het verhaal voorbij. Maar daarom heet het natuurlijk ook Dubliners – het gaat over de stad en diens mensen, en wanneer iemand vertrekt, is het verhaal over Dublin afgelopen.

De verhalen zijn goed afzonderlijk te lezen. Het wordt zelfs een beetje vervelend als je ze allemaal achter elkaar wilt lezen, omdat er vrij weinig samenhang is. Als ik net een verhaal uit heb, moet ik het altijd even laten bezinken, en wanneer er dan een compleet nieuw verhaal wordt geboden, wordt het lastig om om te schakelen.

De personages in de verhalen lijken allemaal iets anders te willen. Ze zijn niet tevreden met het leven dat ze hebben en ze willen iets anders. Het geeft, in mijn optiek, niet echt een positief beeld van Dublin. Wel is het een heel realistisch beeld; als alles koek en ei zou zijn geweest, alleen maar vrolijke mensen, vrolijke verhalen en nooit iets wat het tegendeel aangeeft, dan zou het een ontzettend blij verhaal worden, dat wel, maar dan is het niet realistisch. Joyce laat hier ook de mindere kanten van zijn stad zien, maar toch is het wel duidelijk dat hij van deze stad houdt.

Als je een fan bent van korte verhalen, zou ik dit boek gaan lezen. Ikzelf ben meer van de langere verhalen, en ik vond dit dus een beetje jammer, maar de verhalen zijn stuk voor stuk bijzonder en interessant om te lezen.