Auteur: Sally Green
Titel: Half zwart
Genre: Young Adult
Taal: Nederlands
Jaar: 2014
ISBN: 9789048819539
Aantal bladzijden: 319
Gelezen: 1 – 4 april
♥♥♥

Ik wil Dutch Media Books en Laura Bosua (Lauradenkt.nl) bedanken voor dit recensie exemplaar!

Achterkanttekst:
“Niemand wil hem, iedereen jaagt op hem…

De vijftienjarige Nathan groeit op in het moderne Engeland, waar witte en zwarte heksen naast gewone mensen leven. De witte heksen zijn goed, de zwarte heksen slecht, zo leert hij van jongs af aan. Zelf stamt hij af van beide: zijn vader is de meest gevreesde zwarte heks en berucht om zijn duistere magie; zijn moeder, een witte heks, is dood. De witte heksen zijn bang voor Nathan en sluiten hem op tot zijn zestiende verjaardag. Dat is het moment waarop zijn vader hem drie inwijdingsgeschenken moet geven, anders zal Nathan sterven. Maar hoe kan Nathan zijn vader vinden als iedereen hem in de gaten houdt en hij niemand kan vertrouwen, zelfs zijn eigen familie en het meisje op wie hij verliefd is niet? Maar Nathan heeft weinig keus en zal moeten terugvechten om zijn leven te redden. De jacht is geopend…” (Bron)

Review:
Dit boek gaat over Nathan, de zoon van een witte en een zwarte heks. De Raad houdt hem in de gaten; zijn vader is namelijk dé beruchtste zwarte heks en dus zou Nathan ook wel eens gevaarlijk kunnen zijn. Ieder jaar moet hij op een soort controle komen om te zien of hij wit of zwart is, maar telkens wordt dat niet vastgesteld; tot hij op een dag meegenomen wordt en opgesloten, afgeschermd van de rest van de wereld. Hij zit met het dilemma: is hij wit of zwart? Zal hij ooit kunnen ontsnappen uit de kooi? En zo ja, hoe moet het dan verder?

Het verhaal komt langzaam op gang. Het begint met Nathan in de kooi, wat gek genoeg in de tweede persoon is geschreven. Alsof er iemand op een afstandje naar Nathan kijkt en beschrijft wat er aan de hand is, maar die persoon kan ook in Nathans’ hoofd kijken. Ik weet niet wat hier de reden voor is, ik heb het niet vaak (volgens mij zelfs nooit?) meegemaakt dat een boek in de tweede persoon is geschreven. Erg interessant.
Na het eerste hoofdstuk zit je vol vragen, maar wanneer het bericht dan terugspringt naar een aantal jaren eerder, leer je het leven van Nathan kennen en kom je te weten waarom hij uiteindelijk in die kooi opgesloten zit.

Ik weet nog niet zo goed wat ik van het boek vond. Ik ben blij dat ik het mocht lezen, maar ik weet niet zeker of ik het zelf uit zou kiezen en of ik het zou aanraden. Als je een fan bent van young adult, dan denk ik wel dat je echt van dit boek zult genieten.

Ik had graag gezien dat bepaalde dingen wat specifieker werden uitgelicht. De schenkceremonie op de 17e verjaardag bijvoorbeeld; we krijgen alleen te weten dat er 3 geschenken worden gegeven, en dat de jarige een Gave zal ontvangen, zoals in dieren kunnen veranderen, toverdrankjes maken en dat soort dingen. Ik had het leuk gevonden als deze ceremonie wat uitgebreider zou worden beschreven. Dat geldt ook voor de Gaven en magie zelf. Het gaat over heksen. Er werd me verteld dat het verhaal op Harry Potter leek, maar daar ben ik het niet echt mee eens. In beginsel natuurlijk wel, maar daar is de magie zelf veel belangrijker, en in dit boek wordt het meer geschetst als een bijzaak.

Maakt dat het een slecht boek? Nee, natuurlijk niet. Ik vind het verhaal erg goed bedacht, over goed en kwaad en iemand die er als het ware een beetje tussenin hangt. De Witte Heksen die zogenaamd de goeden zijn, maar waar je toch je twijfels over krijgt als je leest dat ze Nathan in een kooi stoppen, alleen maar omdat hij ‘de zoon is van’..
Verder was het ook redelijk spannend. Het was niet zo dat ik niet kon slapen omdat ik moest weten hoe het verder ging, maar het was wel af en toe lastig om het boek weg te leggen. ‘Ach, toe, nog één hoofdstukje!’

Al met al geef ik het boek drie sterren. Het was redelijk spannend, het is een goed verhaal en ook al had ik liever andere elementen duidelijker gezien, het was vermakelijk en daar gaat het om.
En ook nu vraag ik me nog steeds af waarom nu precies die tweede persoon is gebruikt in een aantal hoofdstukken. Wie is degene die het beschrijft?

Hebben jullie dit boek gelezen of zijn jullie van plan het te lezen? Let me know!