Auteur: Julie Berry
Titel: Wat ik weet
Genre: Young Adult
Taal: Nederlands
Jaar: 2013
ISBN: 9789025755041
Aantal bladzijden: 298
Gelezen: 28 – 30 maart
♥♥♥♥

Ik wil de leesclub Een perfecte dag voor literatuur en de uitgeverij Gottmer heel erg bedanken voor dit recensie exemplaar!

Achterkanttekst:
‘Twee jaar lang was Judith vermist. Als ze na die tijd terugkeert naar het kolonistenstadje Roswell Station, kan ze niemand vertellen wat er met haar is gebeurd. Omdat ze verminkt is, wordt ze uit de gemeenschap verstoten. Haar grote liefde heeft een ander, haar vriendinnen negeren haar, en haar moeder weigert haar bij haar naam te noemen. Opgesloten in haar eigen stilte, wordt Judith niet gezien en niet gehoord. Totdat ze besluit voor zichzelf op te komen en de geheimen van Roswell Station prijs te geven.’

Review:
Het duurde even tot ik in dit boek begon. Wegens drukte, maar ook vanwege angst. Ik wist niet goed wat me had doen besluiten dit boek aan te vragen, ik was bang dat het tegen zou vallen en ook was ik bang dat het niet zo’n fijne leeservaring zou zijn. Omdat het gaat over een vermissing en verminking, was ik bang dat het een heel erg deprimerend, akelig boek zou zijn. Ik kan het niet goed uitleggen, maar ik denk dat jullie wel kunnen bedenken wat ik bedoel.

Toen ik eenmaal in dit boek begonnen was, kon ik niet meer stoppen. De korte hoofdstukjes en de afwisseling in tijd maakten me nieuwsgierig. Dan gaat het over het verleden, de tijd dat Judith vermist was, waarvan je steeds meer puzzelstukjes krijgt, en dan weer over het heden, Judith is terug gekeerd, verstoten uit de samenleving en zogezegd alleen op de wereld. De afwisseling van deze verhaallijnen zorgen zeker wel voor spanning. Aan de ene kant ben je nieuwsgierig en wil je te weten komen wat er nu precies is gebeurd – en dat maakt het ook eng, je bent bang voor wat Judith onthuld, maar aan de andere kant wil je heel graag dat het goed komt met Judith, dat ze eindelijk haar plekje in de samenleving terug zal krijgen en verder kan leven als een normaal mens.

Het is een young adult boek, maar dit keer is het niet, in tegenstelling tot veel andere young adult boeken, met mythische wezens, vampieren of andere creaturen, gaat het niet (alleen) over de liefde en.. er zit ook geen liefdesdriehoek in! Was ik daar even blij om!

Of het echt literair is, daar heb ik mijn twijfels over. Misschien moet ik het nog even laten bezinken, ik heb het boek ook pas net uit, maar zo op het eerste gezicht denk ik van niet. Het is gemakkelijke, begrijpelijke taal en het lijkt niet echt een diepere betekenislaag te hebben. Wat niet erg is, natuurlijk. Het is gewoon een heerlijk, spannend boek dat je prima kan lezen in een middagje in de zon.

Ik ben blij dat ik dit boek ontvangen heb en dat ik het heb mogen lezen. Het was een goed verhaal, origineel en goed bedacht. Ik geloof niet dat ik iets soortgelijks heb gelezen. Het einde met alle onthullingen was verrassend. Judith lijkt zich af en toe tegen te spreken, dan zegt (denkt) ze twee dingen die niet overeen komen. Ik dacht in eerste instantie dat het was uit zelfbehoud of iets dergelijks, maar op het einde komen alle punten samen in een mooi geheel waarbij alle open plekken ingevuld zijn.

Wil je weten wat anderen van dit boek vonden? Klik dan hier