Auteur: Ian McEwan
Titel: Saturday
Genre: Literatuur
Taal: Engels
Jaar: 2003
ISBN: 2006
Aantal bladzijden: 279
Gelezen: 3 – 5 december
♥♥

Review:
Omdat er geen achterkanttekst is zal ik eerst vertellen waar dit boek over gaat. De hoofdpersoon in dit verhaal is Henry Perowne. Hij is een neurochirurg en heeft een vrouw en twee kinderen.
Op een ochtend (eigenlijk midden in de nacht) wordt hij wakker en kijkt hij uit het raam. Hij ziet een vliegtuig neerstorten en denkt dat het een terroristische aanslag is, net zoals 9/11.

Saturday gaat over een zaterdag waarop er protestacties worden gehouden tegen de oorlog in Irak. Henry maakt ruzie met zijn dochter of de oorlog nu wel of niet verantwoord is.

Dit klinkt allemaal onsamenhangend en in feite was het dat ook. Het boek gaat over een zaterdag waarop vanalles gebeurd. Alles gaat mis, zou je kunnen zeggen. Alle gebeurtenissen worden ontzettend lang beschreven, terwijl ze zelf niet echt boeiend zijn (zoals wat de zoon van Henry als ontbijt neemt, of een squashwedstrijd die 5 pagina’s lang beschreven wordt). Het zijn allemaal losse dingen die gebeuren op die ene zaterdag, al zijn ze wel min of meer met elkaar verbonden.

Ik vond dit boek behoorlijk saai. Ik vond alleen de confrontatie met Baxter (iemand waar Henry ruzie mee krijgt op straat) en de daaropvolgende confrontatie interessant, maar verder vond ik er eigenlijk niet zoveel aan.

Ik moet wel zeggen dat ik het knap vind van de auteur dat hij sommige dingen zo ontzettend lang kan rekken, zoals de squash wedstrijd die ik zojuist noemde. Ik zou er zelf niet veel meer van kunnen maken dan ‘ze hielden een squash wedstrijd en het werd gelijk spel’, of iets dergelijks. Maar McEwan kan hier behoorlijk veel over vertellen. Erg interessant? Niet echt, maar wel knap gedaan.

Uiteindelijk dus maar 2 sterren voor dit boek.