Auteur: Pauline Genee
Titel: Duel met paard
Genre: Literatuur, geschiedenis
Taal: Nederlands
Jaar: 2014
ISBN: 9789021449777
Aantal bladzijden: 264
Gelezen: 14 Februari
♥♥♥
Achterkanttekst:
Berlijn, 1904. De hoofdstad is in de ban van het wonderpaard Hans, dat rekenen kan. Geleerden staan voor een raadsel: is het bedrog, of kan het dier werkelijk worteltrekken? De oude Von Osten, die wekelijks op zijn binnenplaats met hem optreedt, blijft aldoor hopen op officiéle erkenning.
De verschijning van Emilio Rendich, een flamboyante schilder die over de juiste contacten beschikt, is een buitenkans. Maar als die zich aan de vooravond van de langverwachte onderzoekscommisie laat afleiden door een verboden liefde, slaat ook bij hem de twijfel over de rekenkunst van het dier toe.
Review
Voordat ik in dit boek begon, wist ik eigenlijk niet zo goed wat ik moest vinden. Duel met paard? Een paard dat kan rekenen? Wat? Maar het wekte mijn nieuwsgierigheid en dat is ook de reden dat ik het boek aangevraagd heb. En ik ben blij dat ik dat heb gedaan!
Ik heb het boek in één middag uitgelezen. Je wordt er gelijk in mee gezogen. Een paard dat kan rekenen is natuurlijk een onwaarschijnlijk gebeuren, maar je gaat er helemaal in geloven dankzij de schrijfstijl. Het enthousiasme van de schilder Rendich als hij het paard ontdekt. De hoop van Von Osten dat hij nu eindelijk de waardering zal krijgen die hij al die tijd heeft verdiend. Want wat een prestatie, ze zeiden dat hij een slechte leraar was, maar hij heeft wel mooi een paard leren rekenen!
Als Rendich dan gaat twijfelen aan de kunsten van het paard, begin je zelf ook te twijfelen. Want ja, inderdaad, het is onwaarschijnlijk. Maar toch, je hoopt zo dat het echt waar is.
Het leuke is dat het een waargebeurd verhaal is. Althans, het paard Hans en zijn baas Von Osten hebben echt bestaan. Het wonderpaard dat kon rekenen. Wat een geniaal onderwerp. Echt leuk!
– Overigens, als je nog van plan bent het boek te gaan lezen, stel ik voor om van te voren niets over Hans op te zoeken..
Goed, terug naar het boek. Het verhaal speelt zich in Duitsland af, in Berlijn. De auteur heeft, om duidelijk te laten zien dat het zich niet in Nederland afspeelt, de personages hun gesprekken in directe reden aangegeven. Ze zeggen dingen tegen elkaar in het Duits. Leuk, om dit extra duidelijk te maken, maar ikzelf kan geen Duits en wanneer er dan iets cruciaals gezegd wordt, en dit is in het Duits, dan mis ik dat en dat vind ik jammer.
Wat ik zelf ook wel een beetje jammer vond, was dat ik het einde aan zag komen. In boeken zijn er niet vaak losse lijntjes, en dingen worden niet expliciet genoemd (en herhaald) als het niet van toepassing is op het plot. Daarom was het niet erg onverwacht meer. Ik ga hier verder niet veel meer over zeggen, want ik wil het niet verpesten voor anderen die het nog willen lezen ;).
Dit boek wekt meteen de vraag hoe slim dieren wel niet zijn. Of een paard kan rekenen is dan eigenlijk niet belangrijk, maar meer de vraag hoe intelligent een dier is en hoe ver het kan denken. Een erg interessant onderwerp, als je het mij vraagt.
Conclusie: Ik geef het boek drie sterren. Het is een goed onderwerp waar ik zelf nog niet eerder over had gehoord, en het is goed uitgewerkt. De Duitse uitspraken vond ik wat jammer en ook dat het einde niet heel erg onverwacht kwam was wat minder, maar dat maakte eigenlijk niet zo veel uit. Het verhaal gaat er niet om dat het spannend is, het vertelt een verhaal, een interessant verhaal, en daarbij is actie en spanning niet zo belangrijk.
Ik wil uitgeverij Querido bedanken, en natuurlijk ook de leesclub Een perfecte dag voor literatuur, voor dit recensie exemplaar!
Grappig is dat hoe je een soort van ‘blinde vlek’ hebt voor het feit dat er een andere taal gebruikt wordt wanneer je die taal zelf goed beheerst. Maar ik begrijp helemaal hoe vervelend dit is, want zelf heb ik dit wanneer er bijvoorbeeld frans wordt gebruikt.