Hoi allemaal! Ik zei dat ik deze weet wat meer aandacht wilde besteden aan poëzie, aangezien het nu poëzieweek is. Ik begin door een gedicht met jullie te delen, getiteld I Wandered Lonely as a Cloud, geschreven door William Wordsworth. Ik vind het zelf een erg mooi gedicht, en ik vraag me af wat jullie ervan vinden.

I Wandered Lonely as a Cloud

I wandered lonely as a cloud
That floats on high o’er vales and hills,
When all at once I saw a crowd,
A host, of golden daffodils;
Beside the lake, beneath the trees,
Fluttering and dancing in the breeze.

The waves beside them danced; but they
Out-did the sparkling waves in glee:
A poet could not but be gay,
In such a jocund company:
I gazed – and gazed – but little thought
What wealth the show to me had brought:

For oft, when on my couch I lie
In vacant or in pensive mood,
They flash upon that inward eye
Which is the bliss of solitude;
And then my heart with pleasure fills,
And dances with the daffodils.

– William Wordsworth