Auteur: Herta Müller
Titel: Traveling on one leg
Genre: Literatuur, minor literature
Taal: Engels
Jaar: 1998
ISBN: 0810127067
Aantal bladzijden: 149
Gelezen: 1 – 2 januari
♥♥♥
Achterkanttekst:
The protagonist of Herta Müller’s Traveling on one leg is Irene, a fragile woman, born to a German family in Romania, who has recently emigrated from Romania to Germany. The novel focuses on Irene’s relationship with three men: Franz, whom she met in Romania and who is unwilling to respond to her love for him; Stefan, a friend of Franz’s; and Thomas, a bookseller and bisexual in perpetual crisis.
Despite her being born to a German family, Irene’s place in Germany is as a recent émigré and an unassimilated Romanian German. She feels neither longing for Romania nor any comfort in her newly adopted Germany. Politically and socially isolated, Irene moves within the emotional orbit of these three men, while at the same time moving between West Berlin, Marburg, and Frankfurt, taking a dissonant journey within strange yet familiar territory.
Review:
Toen ik dit boek uit had, was mijn eerste gedachte: Wat een vreemd boek! Eigenlijk had ik dit gevoel het hele boek door. De keuzes die Irene maakt, de gedachten die ze heeft, de dingen waar ze op let.. het lijkt allemaal geen samenhang te hebben. Zo is er bijvoorbeeld een stukje dat Irene in de trein zit en dat ze naar een man en zijn zoon zit te kijken. De man haalt een ei uit een plastic zakje uit zijn tas, pelt de schil er af, en stopt het ei weer terug in het zakje.. Ik had echt zoiets van what, whut? en dat het hele boek door.
We hebben dit boek behandeld in college, en daar ben ik erg blij om, want nu heb ik wel meer waardering voor dan toen ik het net uit had. Als je me nu echter zou vragen waar het boek over gaat, zou ik het moeilijk vinden om antwoord te geven. De bedoeling van dit boek is dat je zélf de samenhang zoekt, net zoals in andere werken van Herta Müller.
(bron)
Dit is een gedicht van dezelfde auteur. Zoals je kunt zien is het een collage, gemaakt van woorden die uit een tijdschrift of krant zijn geknipt. De samenhang van de woorden lijkt te ontbreken; het moet zelf gezocht worden. Dat is de bedoeling van Müllers poëzie, en ook van Traveling on one leg.
Zoals ik net al zei, ben ik het boek meer gaan waarderen nu ik er meer vanaf weet. Ik ben van plan om het boek nog een keer te gaan lezen, zodat ik me er een beter beeld van kan vormen.
Wat ik wel nog wil toevoegen, is dat als je dit boek wilt gaan lezen, dat het het beste is als je het in de oorspronkelijke taal leest; Duits. Ik kan zelf geen Duits lezen, maar de taal in dit boek is erg belangrijk en ik vind en daarom ook erg raar dat wij dit boek hebben behandeld. Het boek valt onder minor literature, waarbij er een kenmerk is: making strange. Dat hebben we gezien in het boek zelf, door stukken die nergens over lijken te gaan, maar het is nog veel belangrijker in de taal zelf. Doordat Müller Duits spreekt met Romaanse invloeden, is de taal anders dan het normale Duits en dat maakt het interessant. Daarom zou je het eigenlijk in het Duits moeten lezen.
Het is dus een vreemd boek waarin de samenhang zelf gezocht moet worden. Dat maakt het leuk, en ik had dit eerder niet door, dus ik ga het zeker lezen. Ik denk dat ik dit boek wel kan aanraden, maar dan zou ik zeggen, degene die het kunnen, lees het in de eigen taal.
Pingback: Review: Barrevoetse februari | Down the rabbit hole