Auteur: Sophocles
Titel: Oedipus
Genre: Literatuur, tragedies
Jaar: 442 voor Christus
ISBN:1580495931
Aantal bladzijden: 54
Gelezen: 4 oktober
♥♥♥♥

Zie ook: Antigone

Over Oedipus
Ik heb hiervan geen achterkanttekst, omdat ik het boek zelf niet heb, maar ik heb een gekopieerde versie geleend van een studiegenootje. Ik zal wel even proberen te vertellen waar het over gaat.
Oedipus is de koning. De voormalige koning Laius is vermoord en Oedipus was zijn troonopvolger. Hij kreeg hierbij ook Laius’ vrouw als echtgenote.
Oedipus besluit de moordenaar van zijn voorganger op te sporen. Hij vraagt hierbij de hulp van ziener Teiresias. Hij weet natuurlijk wie de moordenaar is, al wil hij het niet meteen zeggen. Dan, na aandringen van Oedipus, vertelt hij wie de daadwerkelijke moordenaar is: Oedipus zelf.

Review
Ik schreef eerder al een review over het verhaal van Antigone. Dat is echter het vervolg op dit verhaal (Antigone is namelijk de dochter van Oedipus), en ik vond dat ik dit verhaal ook moest lezen, en dat heb ik gedaan. Ik vermeldde er toen bij dat ik nog niet erg veel vergelijkingsmateriaal heb. Dat is nu nog steeds het geval. Oedipus is de tweede tragedie die ik lees, en aangezien deze ook door Sophocles geschreven is, komen de opbouw en de taal van het stuk vrij veel overeen.

Het is zeker een spannend verhaal. Oedipus die een moordenaar blijkt te zijn! En alle andere dingen die Teiresias zegt, zijn die dan ook waar? Oedipus wil er niets van weten en stuurt de ziener weg, maar hij volgt Kreon (zijn zwager) zijn raad op en gaat achter de waarheid aan. Ook al is het een waarheid die je hoogstwaarschijnlijk liever met rust gelaten had..
Ook al weet je als lezer (waarschijnlijk) wel hoe het afloopt, toch is het heel spannend. Hoe pakt Oedipus het op? Wat gaat hij doen? Hoe kan het zijn dat hij het al die tijd niet geweten heeft? Allemaal vragen die het stuk van te voren oproepen, en waar gelukkig ook een antwoord op komt.

Waar het einde van Antigone tragisch was (het is immers ook een tragedie), is het einde bij Oedipus ook nog eens gruwelijk. Zoals ik eerder al zei, ik hou meer van een happy ending, en vooral dit einde vond ik niet zo plezierig om te lezen.

Ik vind het wel een mooi stuk. Of het echt geloofwaardig is, weet ik niet, maar daar gaat het ook niet om. Het was bedoeld als een mooi, tragisch verhaal en dat is zeker gelukt.

Ik geef het boek vier sterren. Het is een goed  verhaal dat vragen bij je oproept, die gelukkig ook beantwoord worden. Ook is het erg spannend. Hoewel ik meer hou van verhalen met een happy ending, vond ik dit toch een goed stuk om te lezen.