Auteur: Harper Lee
Titel: To kill a mockingbird
Genre: Literatuur
Aantal bladzijden: 309
Gelezen: 20 – 30 augustus
♥♥♥♥

‘Shoot all the bluejays you want, if you can hit ‘em. But rembember: It’s a sin to kill a mockingbird’

Achterkanttekst:
A lawyer’s advice to his children as he defends the real mockingbird of this enchanting classic – a black man charged with the rape of a white girl.

Through the young eyes of Scout and Jem Finch, Harper Lee explores with exuberant humour the irrationality of adult attitudes to race and class in the Deep South of the thirties.

The conscience of a town steeped in prejudice, violence and hypocrisy is prickled by the stamina of one man’s struggle for justice.

But the weight of history will only tolerato so much…

Review
Het boek gaat over de ongelijkheid tussen rassen, in een voorbeeld van een rechtbank. Een donkere man, Tom Robinson, wordt er van verdacht een blank meisje te hebben verkracht. Iedereen denkt dat hij het heeft gedaan, zelfs als ze niets van de zaak afweten.

De bewoners van het stadje denken allemaal dat hij schuldig is. Ze vinden het raar dat Atticus Finch, een advocaat, hem gaat verdedigen. Ze noemen hem een Negro Lover en snappen niet waarom hij gelooft in de onschuld van Tom Robinson. Maar Atticus gelooft in gelijke rechten. Hij zegt:

‘The evil assumtion – that all Negroes lie, that all Negroes are basically immoral beings, that all Negro men are not to be trusted around women, an assumption one associates with minds of their calibre.
Which gentlemen, we know is in itself a lie as black as Tom Robinson’s skin, a lie I do not have to point out to you. You know the truth, and the truth is this: some negroes lie, some Negroes are immoral, some Negro men are not to be trusted around women – black and white. But this is a truth that applies to the human race of men. There is not a person in this court-room who has never told a lie, who has never done an immoral thing, and there is no man living who has never looked upon a woman with desire’   (blz. 225)

Het verhaal wordt verteld vanuit een jong meisje, genaamd Scout (oftewel Jean Louise). Zij en haar broer Jem zijn de kinderen van advocaat Atticus. Ze krijgen niet echt veel mee van wat er allemaal gebeurd, behalve tijdens de zitting. Ook zij vinden dat iedereen gelijke rechten verdient.

Als je dit zo leest, dan zou je verwachten dat het echt een heftig verhaal is; een rechtszaak, ongelijkheid, een verkrachting.. Maar dat is het niet. Doordat je door de ogen van een jong meisje kijkt, komt alles minder heftig over dan het in werkelijkheid misschien is.

Ik vind het een goed boek. Het begin van het verhaal is luchtig, er gebeurt eigenlijk niet echt veel, maar er wordt een goed beeld geschetst van het leven van de kinderen en de verschillende personages. Het is leuk om te lezen. De kinderen spelen, ze gaan voor het eerst naar school, ze zijn bang voor het huis van Boo Radley, allemaal typische kinder dingen en dat is erg leuk om te lezen.
Wanneer het tot de rechtszaak komt, wordt het wat serieuzer. Al begrijpt Scout niet alles wat er gebeurt (ze weet bijvoorbeeld niet waar Tom nu eigenlijk van beschuldigd wordt), door de gesprekken die ze hoort weten wij het wel. Het verhaal wordt bij de rechtszaak juist heel erg spannend. Je wil echt weten hoe het afloopt, en je hoopt dat het goed komt.

Hierna wordt het weer iets rustiger, maar de spanning blijft. Ik ga hier verder niks over zeggen, want dan verklap ik te veel.

Ik vind het echt een mooi verhaal. De scheiding tussen blank en zwart is heel duidelijk. Het is niet zo dat de donkere mensen heel erg onderdrukt worden (althans, daar heb ik geen bewijs van gezien), ze lijken juist vredig met elkaar samen te leven, maar als puntje bij paaltje komt, dan blijkt dat ze toch minder rechten hebben, en dat men hen toch minder vertrouwd dan de blanken.

Dit boek stond echt al eeuwen op mijn to-read lijstje, en ik ben blij dat ik hem nu eindelijk gelezen heb. Wat een prachtig boek! Mooi geschreven, vanuit de ogen van een kind, die niet alles duidelijk begrijpt, en zich vooral met kinderlijke zaken bezig houdt, maar die als een van de weinigen ziet dat mensen niet altijd even eerlijk behandeld worden in Maycomb county. Je leeft echt mee met de personages, je hoopt op een happy ending, en het boek houdt je tot het einde aan geboeid. Prachtig!