50 books is een initiatief van petepel. Het is afgeleid van ’30songchallenge’. Bij 50 books wordt er iedere week een boekgerelateerde vraag gesteld, die lezers dan kunnen beantwoorden op hun eigen blog. Leuk idee toch?

Vorige week was nummer 33 en de vraag ging over auteurs die onder een pseudoniem publiceren. Vandaag is weer 34 en de vraag luidt: Wat spreekt jullie meer aan, het afgeronde verhaal of een open einde?

Ik geef de voorkeur aan een verhaal dat afgesloten is. Je weet wie het gedaan heeft, hoe de strijd af loopt en je krijgt antwoorden op alle vragen. Dat vind ik het fijnst. Het boek is afgesloten en dan kunnen we door naar een ander boek. Als je ene boek met een open einde hebt gelezen, dan blijf je je altijd af vragen wat er nou uiteindelijk gaat gebeuren, maar je zal het nooit te weten komen.

Wat ik wel irritant vind, wat ook bij dit onderwerp past, is het uitmelken of juist afraffelen. Soms lees je een boek wat heel spannend is. Er staat nog een hele boel te gebeuren, maar je ziet dat er nog maar 20 bladzijden zijn. Zou er dan een vervolg komen? Soms is dit niet het geval. Dan had de auteur waarschijnlijk zo iets van let’s get it over with en schrijft hij een kort einde. Ik heb hier echt een hekel aan als dit gebeurt. Het hele boek werkt toe naar één specifiek moment, en als dat moment dan afgeraffeld wordt, kan ik wel huilen.

Aan de andere kant; een boek hoort gewoon te eindigen. Sommige auteurs snappen dat ook niet. Er komen steeds meer boeken, steeds meer delen, zonder dat het eigenlijk nog ergens over gaat. Waarschijnlijk puur vanwege het geld. Dit had ik vooral bij Gone. Het eerste boek was oké, en ik wilde wel graag weten hoe het af liep. Ik heb de andere boeken gelezen (behalve de laatste) en het ging maar door en door, en het enige wat ik dacht was ‘ik wil gewoon weten hoe het af loopt!’ ik ergerde me er mateloos aan.
Ik ben bang dat dit ook gaat gebeuren bij het boek Zielen (the Host) van Stephenie Meyer. Ik vind dit een heel mooi boek, en ik geloof dat ik het 2 of 3 keer heb gelezen. Voor mijn gevoel is het verhaal gewoon over en uit. Er zou inderdaad nog wel wat kunnen gebeuren (maar hey, dat kan natuurlijk altijd. Tenzij alle personen in het boek doodgaan aan het einde, kan er altijd nog wel wat er na gebeuren), maar het verhaal is uit. Er komen blijkbaar nog 2 delen na Zielen, en ik ben heel erg bang dat deze ook zo uitgemolken worden. Het is gewoon niet leuk meer. Ik hoop dat ik me vergis en dat er nog 2 topboeken aan zullen komen, maar ik betwijfel het.

Dus, als ik moet kiezen tussen een open einde of een afgerond verhaal, kies ik voor het afgeronde verhaal. De hoofd verhaallijn is uitgespeeld en er zouden nog wel enkele vragen kunnen zijn, maar het belangrijkste is in ieder geval duidelijk.

Wat vinden jullie beter; een open einde of een afgerond verhaal?